Być nie może

[ayalen]

Pomiędzy wszystkim, co już było,
a tym, co zdarzyć się nie może -
nieufne brzegi wysp samotnych
na próżno księżyc światłem wiąże.

Przylądki marzeń, zagubione
między być może, a być musi -
giną jak dni kamiennych brzemię
w bezdennych nocy ciemnej studni.

Pomiędzy wszystkim, co już było,
i tym, co zdarzyć się nie może -
samotne wyspy umierają,
dryfując każda w inną stronę.

[ono]

Pomiedzy wszystkim co juz bylo,
a tym, co zdarzyc sie nie moze -
nieufne brzegi wysp samotnych
na prozno ksiezyc swiatlem wiaze.

Przyladki marzen, zagubione
we mgle, miedzy byc moze, a byc musi -
gina jak dni kamiennych brzemie
w bezdennych nocy ciemnej studni.

Pomiedzy wszystkim co juz bylo,
i tym, co zdarzyc sie nie moze -
samotne wyspy umieraja,
dryfujac kazda w inna strone.

no i następny wielki niewypał ayalen! mnie się wydaje, że możesz śmiało odpuścić sobie pisanie takich niespełnień, bo naprawdę musisz jeszcze wiele, wiele , wiele pracowac , by wiersze , które niezbyt nadają się do pamiętnika uczennicy kl. b , stały się godne , by tu zaistnieć i nie wzbudzać ataku płaczu u czytających

[lczerwosz]

Pomiędzy wszystkim co już było,
a tym, co zdarzyć się nie może

Ja myślę, że ta przestrzeń jest zawsze do wypełnienia, to jedyna przestrzeń do wypełnienia, koniecznie potrzebna, jako nadzieja, kierunek marzeń, nawet tych niespełnianych. A cały wiersz brzmi w uszach długo po przeczytaniu. Ładnie brzmi. Jak melodia.

[ayalen]

Kamilu, odpowiedz jak w Bajaderce + naduzywanie infantylnych emotek, czego jest przejawem, i na poziomie ktorej grupy przedszkolnej? Sredniaczkow, jak sadze. Poza tym - w przeciwienstwie do Ciebie - nie predenduje do literackiego Nobla, ba - nie uwazam sie za poetke, ani tego co pisze - za poezje, totez i nie zamierzam siegac Twojego poziomu. Ogolnie, nie mowie tylko o tworczosci. Zegnam.
Leszku , dziekuje, ot - takie skrawki duszy.

[Leon Gutner]

Drugi wers drugiej strofy wybija z rytmu

Wiersz brzmi dużo lepiej niż poprzedni i przeczytał się dużo przyjemniej .
To wiązanie światłem księżyca przypadło mi do gustu .

Proponuję dalej i obszerniej podążać w tę stronę .

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

To całkiem ładne zobrazowanie związku dwojga ludzi, Ayalenko.
Bo zdarza się, że jesteśmy takimi samotnymi wyspami, nawet gdy leżą blisko siebie.
Zamknięcie wiersza powtórzeniem myśli z pierwszej zwrotki, lecz z innym rozwiązaniem ostatnich wersów, to dobry zabieg.

Natomiast masz jeden wers o innej liczbie zgłosek i ten wybija z rytmu:
- Przylądki marzeń, zagubione - 9/5/4
we mgle, między być może, a być musi - 11 zgłosek.
Ale wystarczy usunąć "we mgle" i już się wpasowują.
- Przylądki marzeń, zagubione
między być może, a być musi - 9/5/4

- w bezdennych nocy ciemnej studni. -
W ciemnej nocy bezdennych studni jest sensowne, ale przy szyku, który masz, brzmi jakby niegramatycznie.
Może to uprościć?
- giną jak dni kamiennych brzemię
w nocach - bezdennie ciemnej studni.

Na koniec - dodaj przecinki w tych dwóch wersach:
- Pomiędzy wszystkim(,) co już było,

Ten wiersz można odczuć, więc nie stresuj się i pisz następne.

Serdeczności

[Malwina]

Bardzo podoba mi się wiersz, fajne metafory.Pozdrowienia

[ono]

Kamilu, odpowiedz jak w Bajaderce + naduzywanie infantylnych emotek, czego jest przejawem, i na poziomie ktorej grupy przedszkolnej? Sredniaczkow, jak sadze. Poza tym - w przeciwienstwie do Ciebie - nie predenduje do literackiego Nobla, ba - nie uwazam sie za poetke, ani tego co pisze - za poezje, totez i nie zamierzam siegac Twojego poziomu. Ogolnie, nie mowie tylko o tworczosci. Zegnam.

poziom tego pisania, właśnie cechuje poziom przedszkolaków i to z grupy młodszaków - nie ma sie co dalej oszukiwać i ci kadzić, mimo, że niektórzy z grzeczności to próbują robić, a ty tego nie łapiesz. przy twoim pisaniu ni o noblu mowa, ale o złotej malinie przyznawanej przez GRAF w dziedzinie wiersza. poetką z pewnościa nie będziesz (na 1000%) i żadne rekomentatorskie i oftopikowe (komentarz do komentarza i nie na temat wiersza) złosliwosci nie zdadzą sie na nic. przeczytaj sobie jeszcze raz ze zrozumieniem komentarz Miladaory:

Natomiast masz jeden wers o innej liczbie zgłosek i ten wybija z rytmu:
- Przylądki marzeń, zagubione - 9/5/4
we mgle, między być może, a być musi - 11 zgłosek.
Ale wystarczy usunąć "we mgle" i już się wpasowują.
- Przylądki marzeń, zagubione
między być może, a być musi - 9/5/4

- w bezdennych nocy ciemnej studni. -
W ciemnej nocy bezdennych studni jest sensowne, ale przy szyku, który masz, brzmi jakby niegramatycznie.
Może to uprościć?
- giną jak dni kamiennych brzemię
w nocach - bezdennie ciemnej studni.

Na koniec - dodaj przecinki w tych dwóch wersach:
- Pomiędzy wszystkim(,) co już było,

Ten wiersz można odczuć, więc nie stresuj się i pisz następne.

zobacz ile!!! prostych nauk ci ona dała, kończąc grzecznosciowo jak widzisz pogrubieniem

kończąc myśle , że słowo Zegnam odnosiło się raczej do pożegnania z marną pisaniną i sprawdzeniu się w innej (bardziej przyjaznej ci) dyscyplinie, zresztą sama napisałaś :

nie uwazam sie za poetke, ani tego co pisze - za poezje

. = a ja to popieram.

[skaranie boskie]

Ponieważ dwa posty w tym temacie zostały zgłoszone administracji, jako uderzające w jego Autorkę, tymczasowo zamykam temat do wyjaśnienia sprawy.

[Gloinnen]

Wydaje mi się, że pod wierszem nie są potrzebne aż takie emocje.
Każdemu przytrafiają się utwory mniej, lub bardziej udane. Każdy komentujący może je ocenić według własnej wiedzy i wrażliwości, czasem pochlebnie, czasem nie, ważne, aby brał pod uwagę także wrażliwość Autora.
Rozczarowanie - zarówno przeczytanym utworem, jak i oceną komentatora - nie powinny doprowadzać do sytuacji konfliktowych i wymiany złośliwych uwag, na co liczę w przyszłości.
Temat odblokowuję w nadziei na to, że pod wierszem będą wymieniane jedynie konstruktywne uwagi na jego temat.

Gloinnen