Wędrowcze pokorny

[Maryla Stelmach]

zadumał. pozdrawiam.

[atoja]

wiersz od serca dedykowany lubianej osobie...Ana bez komentarza

[anastazja]

Marylu
atoja

uniżenie i z wdzięcznością

[Gloinnen]

Bardzo dobry wiersz, anastazjo. Uniosłaś temat, umiejętnie dawkujesz emocje od początku do końca, posługujesz się oszczędnym, ale wzruszającym czytelnika obrazowaniem. Nie próbujesz też na siłę szukać udziwnień i pseudooryginalności - postawiłaś na prostotę - która tym razem doskonale się sprawdziła.

z aniołami kładziesz się do snu

Bardzo ładne zakończenie, łagodne i - mimo bólu, towarzyszącego przemijaniu i świadomości śmierci - pokazuje tę drugą stronę w sposób czysty i jasny. Z nadzieją.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Uniosłaś mnie o pół piętra wyżej. Dziękuję Glo. że znalazłaś chwilę

Pozdrawiam