Przyjaciel (drabble)

[Ania Ostrowska]

Odkąd sięgam pamięcią zawsze pętał się w pobliżu. Czujny i gotowy na każdy ruch. Łaził za mną wszędzie. Wprawdzie dyskretnie, ale i tak bywał naprawdę męczący. Chyba nigdy nie zasypiał. O urlopie nawet nie wspomnę. W końcu pojęłam, że nie da się wykiwać, a na słodkie słówka jest za bystry. Targowaliśmy się ostro nim granice zostały wyznaczone. Raz na zawsze. Uff. Od tamtej pory widuję go z daleka. Postarzał się, wychudł, sczerniał, jednak nie mam wątpliwości, że wzrok nadal mu dopisuje. Trochę mi głupio. Nie tak postępuje się z przyjaciółmi. Wielu ich nie zostało. Właściwie tylko On. Mój Przyjaciel Wstyd.

[Patka]

Ciężko tu pochwalić, bo nie ma za co. Takich tekstów, w których zakończenie ma zaskakiwać, napisano już mnóstwo i ja szczerze nie rozumiem, po co pisać kolejne. Dobrze przynajmniej, że to nie utwór w stylu: piszę niby o seksie, a na końcu ukazuje się, że chodziło o mycie zębów.

Nawet warsztatowo nie jest dobrze, choć tekst krótki i sprawdzenie go to kwestia minuty. Czyta się ciężko, brakuje płynności w zdaniach. Dobrze by zrobiło połączenie jakichś w większe całości, np. pierwsze z drugim. Czasem zdania brzmią nienaturalnie, np.:

Targowaliśmy się ostro nim granice zostały wyznaczone.

W pierwszej chwili pomyślałam, że chodzi o granice państwowe i się zastanawiałam, o co chodzi? Jakie państwo, jaka geografia? Już nie mówię o tym, że przed "nim" przecinek.


Pozdrawiam
Patka

[Ania Ostrowska]

Patko, Ciebie naprawdę trudno zadowolić; długie zdania - źle, krótkie - też źle
A poważnie: dziękuję za rzeczową ocenę, to niedobrze, że ciężko się czyta, z Twoich słów jasno widać, że dużo jeszcze starania przede mną. Zainteresowała mnie forma drabble, a drabble, żeby miały jakiś wyraz, powinny mieć element zaskoczenia w końcówce. Cóż mogę dodać, będę próbować dalej, aż do skutku dziękuję jeszcze raz i pozdrawiam - Ania

[411]

Witaj, Aniu.


No cóz, drabble to drabble - lubic nie lubic, spróbowac mozna.
Jesli pozwolisz.

Odkąd sięgam pamięcią, zawsze pętał się w pobliżu. Czujny i gotowy na każdy mój ruch.
Łaził za mną wszędzie; wprawdzie dyskretnie, ale bywał naprawdę męczący - chyba nigdy nie zasypiał. O urlopie nawet nie wspomnę. W końcu pojęłam, że nie da się wykiwać, a na słodkie słówka jest za bystry. Targowaliśmy się ostro, nim granice zostały wyznaczone - raz na zawsze.
Uff.
Od tamtej pory widuję go z daleka. Postarzał się, wychudł, sczerniał, jednak nie mam wątpliwości, że wzrok nadal mu dopisuje.
Trochę mi głupio. Nie tak postępuje się z przyjaciółmi (wielu ich nie zostało).
Właściwie tylko on, mój przyjaciel: wstyd.

Dla mnie wylacznie jako ciekawostka, bo osobiscie nie lubie ograniczen, ale jesli komus po drodze i ma przy tym frajde - voila.

Milego,
J.

[Ania Ostrowska]

Podoba mi się Twoja wersja, 411, bardzo Ci dziękuję
Drabble mnie zainteresowały, bo lubię próbować nowego, a poza tym tu przynajmniej koniec jest ściśle zdefiniowany - setne słowo i kropka nikt nie może podnieść argumentu, że za krótko
Pozdrawiam, dobrej nocy - Ania