precedens

[411]

o takich miłościach nie czyta się
w książkach kryminalnych kronikach żywotach świętych horoskopach

właśnie tak:
krople do nosa tulipanem wiosennym
babim latem nowe sznurówki
nawet kroplówki wchłaniamy
wspólnie
zapięci cieniem bólu

prospektami marzeń gramy w klasy
klasami prospektów przekomarzamy
w tle Jambi
pasywnym znajomym
kiwa w rytm
politowaniem

zeszyłam ci buta jeszcze ponosisz a piwo masz w gazecie
bezpieczne tylko ciepłe

nielimitowane uśmiechy i trzymania za rękę
przekroczyły wszelkie znane normy

na nas nie ma paragrafu



März 2014

[anastazja]

prospektami marzeń gramy w klasy
klasami prospektów przekomarzamy

można i tak - fajne

krople do nosa tulipanem wiosennym
babim latem nowe sznurówki
nawet kroplówki wchłaniamy
wspólnie
zapięci cieniem bólu

a tę strofkę nagradzam

uwiłaś wiosnę w innych barwach - ciekawie, jak zawsze u Ciebie Józefino.

Pozdrawiam

[Adela]

Ładny, niebanalny opis miłości. Kibicuję "zeszywaniu buta" i "wspólnemu wchłanianiu kroplówek". Może zaczęłabym wiersz od krople do nosa, a pozbyła się poprzednich wersów.Oczywiście to taka mała sugestia.
Jestem na TAK:)

Pozdrawiam,
A.

[karolek]

.

[coobus]

Odbieram tę miłość, jako towarzyszenie komuś bliskiemu przy szpitalnym łóżku - nie wiem, czy dosłowność odbioru prowadzi mnie w dobrym kierunku, bo czasami słowa są punktami na mapie, z którymi nie potrafimy sobie poradzić. Nawet jeśli nie wszystko zgłębiam, doceniam piękno napotkanego tu języka

[411]

Nastko, Adelo, karolku, coobusie
- pieknie Wam dziekuje za dobre slowo.
I wybaczcie, ze tym razem nie bede tlumaczyc "co autor mial na mysli".

J.

[witek kiejrys]

jeszcze będę zaglądał, bo na pierwszy ogląd to jakbym czytał dwa wiersze w jednym.
ale podoba mi się. z przyjemnością czytam.

pozdrawiam, witek

[411]

Ciesze sie, Witku.
Nie ma nic przyjemniejszego, jak swiadomosc, ze to, co wyrwalo sie z glebi na "papier" - zaciekawilo, czy tez zatrzymalo tylko.
Bo w "tylko" zawiera sie sens.


J.

[Gloinnen]

o takich miłościach nie czyta się
w książkach kryminalnych kronikach żywotach świętych horoskopach

Coś za coś. Albo uczucie burzliwe, pełne niespodzianek, dramatyzmu, niespodziewanych zakrętów (które właśnie czynią z nie temat kronik), albo zwyczajne, ciche, skromne, ale szczęśliwe. Uwiecznia się rzeczy wyłamujące się ze schematu. Jeśli chodzi o miłość - konsekwencją tej wyjątkowości jest jakaś wysoka cena do zapłacenia.
Utrwalenie uczucia wiąże się bowiem z tym, że ktoś oceni, że trzeba coś przekazać potomności. Może jakieś wartości, prawdy moralne. A może niezwykłość. W każdym razie trzeba zainteresować gawiedź. A ta lubi sensację i wysokie tony. Dla bohaterów miłosnej historii oznacza to wiraże, wzloty i upadki, duży ciężar gatunkowy. Inaczej jest po prostu nudno.

nawet kroplówki wchłaniamy
wspólnie
zapięci cieniem bólu

Rewelacyjny obraz - bliskości, czułości, oddania, wspólnoty. Pozostaje tylko pozazdrościć.

zeszyłam ci buta jeszcze ponosisz a piwo masz w gazecie
bezpieczne tylko ciepłe

nielimitowane uśmiechy i trzymania za rękę
przekroczyły wszelkie znane normy

na nas nie ma paragrafu

Jak wyżej.

Wydobywasz z codzienności wzruszające niuanse, żeby przełamać stereotyp, który opisałam na początku komentarza.
Chcesz pokazać, że nie tylko miłość szalona, niespełniona, dramatyczna i burzliwa może służyć za temat poetyckiej inspiracji.
W ogóle to ma drugorzędne znaczenie, wobec poczucia błogostanu, spełnienia...
Zresztą - Twój utwór sprawia wrażenie napisanego jakby "mimochodem". Tak naprawdę Twoja peelka po prostu jest szczęśliwa i tym szczęściem dzieli się z otoczeniem. Właśnie pozaliteracko. Bez ambicji zbudowania na kanwie tego uczucia jakichś dzieł wiekopomnych, bestsellerów, itp. Bez patosu i zadęcia.



Tak trzymać.

<misiarnia>

Glo.

[411]

Glo,
Nawet nie wiesz iles radosci mi sprawila swoim komentarzem - jak zawsze, trafiasz w sedno.
Ostatni akapit Twojego komentarza zapisze sobie gleboko gdzies i jak sie zdarzy, ze o czyms "zapomne" -
zajrze i znowu wszystko bedzie dobrze...


<misiowy wszechswiat>