kadryl

[Miladora]

kłębię się w kłębkach twoich myśli
zwijam jak kot w załomkach uczuć
kreską mnie cienką ledwo kreślisz
ćwiekami własno-cudzych butów

przechodzisz w nich na drugą stronę
ślady w kałużach topią rozum
wszystko już jest i nie skończone
spada na głowę deszcz z ołowiu

rozkłębiam myśli plotę sznury
zasznurowuję gest w drabinach
idę znów gdzieś po śladach wtórych
wciąż się do sensu po nich wspinam

zwija mnie treść w spiralę doznań
pokrętnie drzemią zwoje mózgu
klaszcze za sceną dłoń cagliostra
będzie bić brawo aż do skutku




Dante:
Czytam, a myśl już w supeł się splata,
wreszcie kojarzeń łapię sens pierwszy,
że będzie dumać po dwóch, trzech latach,
sama Autorka -
o czym ten wierszyk?


czasem się wszystko skłębia w bezsens
nie ujmiesz tego jednym słowem
wpadasz w kałuże no i jeszcze
zazwyczaj ściągasz grad na głowę

życie niekiedy rwie do tańca
którego kroki i figury
zdają się niczym czysty abstrakt
choć dobrze jego znasz kontury

rozplączesz jeden przyjdzie drugi
błędy od zawsze tkwią w zamyśle
depczesz po piętach śladach wtórych
ich echo klaszcze ironicznie

[P.A.R.]

ćwiekami własno-cudzych butów

prosto na bruku

ślady w kałużach topią rozum

na Venus bardziej 450 - 470 plus

rozkłębiam myśli plotę sznury
zasznurowuję gest w drabinach
idę znów gdzieś po śladach wtórych
wciąż się do sensu po nich wspinam

helikopter czeka nad pierwszą granią
wtórych, a nie wtórnych

klaszcze za sceną dłoń cagliostra

jako awanturnika, okultysty, alchemika, uzdrowiciela, wolnomularza
czy wszystkich razem
może załapię krok, tylko skąd wziąć te cztery pary ...

by w pas

[Miladora]

ćwiekami własno-cudzych butów
prosto na bruku

Zabiłam Ci ćwieka, PAReńku?

ślady w kałużach topią rozum
na Venus bardziej 450 - 470 plus

Na Marsie najbardziej.

helikopter czeka nad pierwszą granią
wtórych, a nie wtórnych

Bóg zapłać za podstawienie helikoptera, bo myślałam, że już się z tego nie wywinę.
A po wtóre, wtórych jak najbardziej. Przeczytałeś niechcący "wtórnych"?

klaszcze za sceną dłoń cagliostra
jako awanturnika, okultysty, alchemika, uzdrowiciela, wolnomularza

Niepotrzebne skreślić.

może załapię krok, tylko skąd wziąć te cztery pary ...

Faktycznie... Bo figur stanowczo za dużo na jednego para, tfu, jedną parę...

by w pas

Bypass? To odradzam jakiekolwiek tańce.

No i cała przyjemność po mojej stronie.
Napijesz się winka?
Stawiam

[Dante]

Czytam, a myśl już w supeł się splata,
wreszcie kojarzeń łapię sens pierwszy,
że będzie dumać po dwóch, trzech latach,
sama Autorka -
o czym ten wierszyk?

[Miladora]

o czym ten wierszyk?

czasem się wszystko skłębia w bezsens
nie ujmiesz tego jednym słowem
wpadasz w kałuże no i jeszcze
zazwyczaj ściągasz grad na głowę

życie niekiedy rwie do tańca
którego kroki i figury
zdają się niczym czysty abstrakt
choć dobrze jego znasz kontury

rozplączesz jeden przyjdzie drugi
błędy od zawsze tkwią w zamyśle
depczesz po piętach śladach wtórych
ich echo klaszcze ironicznie


Dzięki i zdrowie, Dante

[Leon Gutner]

Kłębi się Leo odczytując tak skłębione myśli .
Jest jednak w tym wszystkim urok do którego już u ciebie przywykłem Mila .

Z przyjemnością L.G.

[Miladora]

do którego już u ciebie przywykłem Mila .

Uff... bo za nic nie chciałabym kompletnie skłębić Leonka.

Dzięki serdeczne za wyrozumiałość.

[P.A.R.]

P.A.R. pisze:
ślady w kałużach topią rozum
na Venus bardziej 450 - 470 plus

Na Marsie najbardziej.

na Marsie jest średnio 63 minus
rzeczywiście najbardziej ...

[Miladora]

na Marsie jest średnio 63 minus
rzeczywiście najbardziej ...

Ale również odkryto na nim ślady wody.
Wejdź w kontekst, PAReńku.