Okno na onko

[tea]

Jest tuż-tuż
ukryta za stojakiem
z kroplówka
Grzechocą kości
straszy trupią główką
i mysi odór potu
worki z ciepłym moczem
sterylne straszne ciemne
są szpitalne noce

idzie rak nieborak jak uszczypnie będzie znak

A potem tylko strach
nawet najwięksi twardziele
wyją w poduszki
Może ksiądz w niedzielę
zapewni
że jest życie po życiu
ale dopóki --------------
drżenie nóg w ukryciu
Śnią się robaki
gnijące mięso
sznurki ścięgien
spod lepkiej zieleni
i zaślinione wargi się trzęsą

boże-boże-boże
czy będziemy zbawieni ?



................może

[Dorota Karin]

Wstrząsający wiersz, sugestywne obrazy szpitala, śmici ...wtrącenie ,,idzie rak nieborak jak uszczypnie będzie znak" - jest tak kontrastowe, iż sprawia że wiersz jest jeszcze bardziej szokujący. Pozdrawiam.

[lczerwosz]

idzie rak nieborak jak uszczypnie będzie znak

to tylko centralny fragment wiersza, narzuca pewne uproszczenie poetyki, w takim czasie cóż innego być może.
Reszta jest jakby modlitwą, zaklęciem, co można robić innego, mówić, gdy zostało bezradne czekanie. A ONA czeka tak fizycznie, blisko, za stojakiem.

[januszek]

i przez to okno na onko-logię widać że:
"Z drugiej strony[jest , albo powinien być]
wewnętrzny dystans, w stosunku do niego,
do tej bogatej i pasjonującej rzeczywistości
jaką jest świat," [Katyst]
bo inaczej tylko strach i przerażenie naszym finałem.

muszę jednak przyjąć że niewielu się tym przejmuje będąc zdrowymi
jeszcze
a potem bywa często gęsto już zbyt późno
bo jak w bólach myśleć o Zbawieniu
i szczęściu wiecznym.

[marta zoja]

Szok jak człowiek obcując ze śmiercią... widzi więcej...

Z przejęciem i współczuciem odebrałam Twój wiersz.

[emcek]

brudny, ludzki,prawdziwy, znam takie obrazy a autopsji ,jeszcze cudzej ale bliskiej

[tea]

Dziękuję. Właśnie o tym miał być ten zapis.