Pełnia

[Ewa Włodek]

Mam srebrny sierp nad czołem, w oczach mrok i jasność,
w żyłach tętniące życie, które daję szczodrze,
jednym dotknięciem leczę, co słabe i chore,
wskazuję dobrą drogę, ukrywam - niewartą.

Mój szept budzi do orgii i do snu kołysze,
świecę łagodnym światłem, wiodącym przez ciemność,
i już nie wiesz, co widzisz, stojąc tak przede mną,
kiedy mgła krzepnie w kamień, zgiełk się wtapia w ciszę.

Jestem panicznym strachem, straceńczą odwagą,
głupim w swojej mądrości potrójnym aspektem,
strojnym w bezwstydną czerwień, bielejącym skromnie,

więc nie lękaj się dzisiaj, tylko podejdź, podejdź,
by począć cząstkę, która - gdy już czas nadejdzie -
rzuci mnie na pożarcie rozbestwionym żagwiom.

[anastazja]

jednym dotknięciem leczę, co słabe i chore,
wskazuję dobrą drogę, ukrywam - niewartą.

Tak, nadejdzie dzień, w którym, Biała Pani uleczy w nas wszystko. Coś dzisiaj (na innych również) co któryś wiersz, o schyłku życia, lub całkowitego odejścia. Ewuniu, tak myślę, a może nie tak? Dobrze Cię poczytać.
Pozdrawiam

[coobus]

Biała Pani to zimna pani... niech jeszcze poczeka ze swoim podaniem ręki.
Cudownie się czujesz w sonetach, Ewo, ja osobiście wolę, jak się trochę więcej rozpisujesz, choć Twoje krótsze formy także zachwycają. Pozdrawiam kwietniowo

[januszek]

przeczytałem dwa razy, ale już po pierwszym stawiam po prostu na: księżyc w pełni, a

gdy już czas nadejdzie -
rzuci mnie na pożarcie rozbestwionym żagwiom.

to zaćmienie zwane też: "krwawym księżycem"
jeśli się mylę to
ale uzurpują do niego i Narodziny Boże- [w stajence] i 'wilkołaki'

[Leon Gutner]

Leo woli cię w krótszych formach po mistrzowsku podawanych ale jeśli się już rozpisujesz to i sonecik przyjmę - a jakże .

Przyjąłem zgrabnie .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

Coś dzisiaj (na innych również) co któryś wiersz, o schyłku życia, lub całkowitego odejścia. Ewuniu, tak myślę, a może nie tak?

dobrze myślisz, Anastazjo - Czytelnik zawsze dobrze myśli, choć ja zawarłam tutaj sens nie tyle schyłku życia, ile schyłku pewnego okresu w kulturze, w religii...

Biała Pani to zimna pani... niech jeszcze poczeka ze swoim podaniem ręki

moja Biała Pani, Coob - to nie zima, choć świeci światłem chłodnym w porównaniu do blasku słońca. Tyle, że w przeciwieństwie do światła słonecznego, jej światło nie zabija, nie jest destruktywne...

przeczytałem dwa razy, ale już po pierwszym stawiam po prostu na: księżyc w pełni, a
Ewa Włodek pisze:
gdy już czas nadejdzie -
rzuci mnie na pożarcie rozbestwionym żagwiom.

to zaćmienie zwane też: "krwawym księżycem"

księżyc w pełni, w nowiu i ostatniej kwadrze, Januszku, zaś jego zaćmienie - zwykle bywa "krwawe". Natomiast "żagwie" - to nie krew, to specyficzny rodzaj ognia, którym "wypalono"...Właśnie - co? Nie wilkołaki...

Leo woli cię w krótszych formach

ja też się wolę w krótkich, Leonie, ale czasem...


Panowie, najpiękniej wam dziękuję, że wstąpiliście, pobyliście chwilę u mnie i podzieliliście się ze mną Swoimi refleksjami...
moc serdecznego Wam posyłam...
Ewa

[januszek]

Wobec tego postuluję za : [tu cytat]

"gdy nastała Pełnia Czasów ... "

tylko wtedy

Jestem panicznym strachem, [...]
strojnym w bezwstydną czerwień,

niezbyt pasuje


Dodano -- 15 kwie 2014, 18:25 --


chyba że jest rodzaju męskiego

[Ewa Włodek]

Wobec tego postuluję za : [tu cytat]

"gdy nastała Pełnia Czasów ... "

tylko wtedy
Ewa Włodek pisze:
Jestem panicznym strachem, [...]
strojnym w bezwstydną czerwień,

niezbyt pasuje

powiem więcej Januszku - zupełnie nie pasuje Twoja Pełnia Czasów do mojej "Pełni".

chyba że jest rodzaju męskiego

Niestety, nie jest; księżyc - w większości języków jest rodzaju żeńskiego, podobnie, jak te, które symbolizował o nadal symbolizuje. Cóż, przykro mi, że Cię nie usatysfakcjonowałam...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Gloinnen]

Świetny wiersz, Ewo! Bardzo przemawia do wyobraźni. Pokazujesz w nim w pełni - Twój prawdziwy talent.
Podobnie jak większość czytelników - mam skojarzenia z wszelkiego rodzaju (żeńskimi) bóstwami lunarnymi.
Zastanawiam się, na ile ten rodzaj kultu mamy po prostu we krwi, w instynkcie. W końcu pełnia wielu ludziom nie daje spać...
Swoją drogą fascynująca jest opisana przez Ciebie postać. Nie można się jej oprzeć.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

Podobnie jak większość czytelników - mam skojarzenia z wszelkiego rodzaju (żeńskimi) bóstwami lunarnymi.

i to jest właściwe skojarzenie, Glo, rzecz jest i o Pramacierzy, i o tym, co kulty solarne uczyniły z nią i z jej wyznawczyniami (a i wyznawcami)

Swoją drogą fascynująca jest opisana przez Ciebie postać. Nie można się jej oprzeć.

ooo, to dobrze, że tak w końcu - to wieczna kobiecość przecież...

ślicznie Ci dziękuję, że wstąpiłaś, pobyłaś chwilę i powiedziałaś takie ciekawe słowa. I cieszę się, że Ci się spodobała ta moja Potrójna o bezliku imion...
uśmiechy posyłam...
Ewa