na deszcz

[Sokratex]

zaplotłem skrzydła wiatru
w pogodę
ducha

zawieszę ją pod chmurami

Czytam to jako miniaturkę, ponieważ w haiku nie ma metafor (metafory to pójście na łatwiznę ),
a przynajmniej nie w sensie podstawowym, bo jako dodatkowa interpretacja i dokreślenie głównej myśli,
metafory są jak najbardziej wskazane.

Tak więc Twój obrazek opiera się na abstrakcjach i ciężko pokusić się o jednoznaczną interpretację,
co składa się na ową "pogodę ducha" peela? I czemu najpierw jest o wietrze, a potem: "zawieszę ją"?
Brak wyraźnego punktu odniesienia, co czyni przekaz zagmatwanym.
Można oddać rozwichrzona burzę (metaforyczną awanturę) i pogodę, która nastepuje po niej (koniec kłótni i rozstanie), powiedzmy tak:

• po burzy -
  wszędzie w kałużach
  tylko ja
  
  

W domyśle, kiedy już peel pogodzi się z tą drugą osobą, przykre doświadczenie będzie czymś takim jak u Ciebie:
"zawieszę ją pod chmurami". Odtąd starał się będzie unikać (i vice versa) ranienia.

Moim skromnym zdaniem, powinieneś jeszcze dopracować główną myśl, tak aby czytelnik
mógł skoncentrować się na czymś konkretnym i pójść tym tropem zgodnie z najpopularniejszym ostatnio polskim powiedzeniem -
"Jak dzik w żołędzie."

Pozdrawiam.

[skaranie boskie]

Kiedyś napisałem tę miniaturkę, nie wróżąc jej długiego życia.
Opublikowana na innym portalu wzbudziła jedynie uśmiechy politowania.
Tu trafiła chyba na podatny grunt.
Cieszę się, że wywołała odrobinę skojarzeń i stała się przyczynkiem do zabawy w puzzle.
Jesteście wspaniali!