fermilab

[majkaB]

symbioza człowieka z myszą
ma w piwnicy wymiar kwantowy
szczególnie w obecności kota Schroedingera

eksperymentalna klatka
jako wyalienowany substytut decyzji
zaskakuje wieloma wątkami

poniżej poziomu podłogi
staje się zderzeniem
prawdy względnej i faktycznej
walką hipotez z brutalnością

w związku z tym
biegam po labiryncie

[stary krab]

Z początku myślałem, że to będzie o pędzeniu bimbru. Nie znałem jednak kota Schroedingera.

[Bożena]

niezła symbioza człowieka z myszą- świetny wiersz- pozdrawiam

[anastazja]

symbioza człowieka z myszą
ma w piwnicy wymiar kwantowy

- ciekawe?

[Gloinnen]

symbioza człowieka z myszą
ma w piwnicy wymiar kwantowy
szczególnie w obecności kota Schroedingera

Świetne!

wyalienowany substytut decyzji

Rozumiem, że wiersz ma sporo konotacji naukowych, ale ta zbitka jest trudnoprzyswajalna.
Taki bełkot trochę.
"wyalienowany" ---> wyobcowany, wyabstrahowany; (skąd? dlaczego?)
"substytut" ---> zamiennik - jak się ma do "alienacji"?
"zamiennik decyzji" ---> tzn.?
Całość niczego nie mówi czytelnikowi.

eksperymentalna klatka

zaskakuje wieloma wątkami

To jest jednak ciekawe.
Nie jestem akurat ekspertem w dziedzinie, ale odczytałabym tu możliwość istnienia wielu wymiarów istnienia, światów równoległych (wielowątkowość wynikałaby z pewnych właściwości materii).

poniżej poziomu podłogi
staje się zderzeniem
prawdy względnej i faktycznej
walką hipotez z brutalnością

---? z brutalnością czego? (brakuje dopełnienia w tym obrazie, czegoś, co go "zamknie").

w związku z tym
biegam po labiryncie

Pointa bardzo dobra, nawiązuje do wielowątkowości.
Czy człowiek może przemieszczać się między światami?
Czy nasze "tu i teraz" to jedynie jedna z wielu egzystencjalnych możliwości?
Czy żyjemy jeszcze "gdzie indziej" i o tym nie wiemy? A może wiemy, tylko nie umiemy do tej wiedzy dotrzeć dostępnymi nam narzędziami poznania i dostępnym aparatem pojęciowym?
Chociaż badania nad cząstkami elementarnymi trochę nas przybliżają do odpowiedzi na powyższe pytania. Ale jednak wciąż pozostajemy na etapie krążenia po labiryncie i zgadywania, czy kot Schroedingera żyje, czy nie.

Ciekawy wiersz.

Pozdrawiam,


Glo.

[lczerwosz]

czy kot Schroedingera żyje, czy nie

No - jednocześnie. Nie da się policzyć myszy, są jednocześnie w i poza. Takie pułapki intelektualne nie pojawiają się w świecie makro. I pojawiają, choć przyczyna zupełnie inna. To nasze zmysły niedoskonałe. Choć, gdyby na poziomie doznań to opisywać, może być prawie tak samo. Nie da się myszy policzyć, bo biegają zbyt szybko.
Klatka laboratorium jest abstrakcją konkretnej piwnicy, uogólnieniem. Zaniedbujemy wilgoć, brud, złe światło. Hipotezy eksperymentalne w klatce dają się lub nie dają weryfikować w wyalienowanym eksperymencie. Ale to inny świat niż ten pod podłogą - w piwnicy. Tam jest brutalność. I swoiste prawa, nie rozpoznane za dobrze.
A prawda? Czy istnieje względna prawda? Tak, postrzegana w ograniczonych ramach modelu doświadczalnego. Zależna od aksjomatów, założeń, stopnia dokładności wyliczeń. Ale i na tym poziomie abstrakcji, przy dużym uproszczeniu "piwniczności jesteśmy zaskoczeni wielowątkowym rozwiązaniem.
A prawda faktyczna. Tu bym się spierał. Moim zdaniem nie istnieje prawda, czyli nie da się określić stanu faktycznego i zaświadczyć, że oto jest dystrybucja myszy i kot jest tu a tu. Pod podłogą żadnej prawdy nie ma, gdyż obserwujemy zamienny do pewnego tylko stopnia model, klatkę i o niej możemy dywagować. Nie zaś piwnicę. Tak są jednak inne prawa, choć w skali makro, zatem nie podlegające efektom kwantowym. Mogą być jednak dziury ukryte, którędy myszy swobodnie się transportują. I są i wewnątrz i na zewnątrz jednocześnie. Mogą być połknięte - to ta brutalność. A i kot ma swoje przejścia. I gdzie jest, gdy z wypatrujemy go w ciemniczce. Nie sposób zweryfikować żadnej hipotezy na temat tych zwierzątek. Samo życie.
Na koniec

w związku z tym
biegam po labiryncie

No utożsamienie się PL-ki z myszą. Tylko którą. Tą co siedzi cichutko, czy najszybciej biega.

[Nula.Mychaan]

Bardzo interesujący i przemyślany.
Nie należy do łatwych wierszy, w sumie musiałam uzupełnić trochę wiedzę z zakresu fizyki kwantowej;)
Pierwsza strofa jest rewelacyjna i obiecuje równie dobrą dalsza część, jednak troszkę mi dalej brakuje.
Wyalienowany wydaje mi się dość niefortunnym określeniem, klatka raczej pozbawia możliwości decyzji, i nie określiłabym tego jako wyobcowany zamiennik decyzji. To bym przemyślała. Ostatni wers tej strofki jest bardzo ciekawy.
Następna strofka wciąga mnie, świetne frazy , tylko dlaczego hipotezy walczą z brutalnością, tego nie rozumiem, jakbyś zastosowała jakiś skrót myślowy, którego nie umiem odczytać.
Puenta jest świetna.
Ogólnie uważam że to dobry wiersz, ale według mnie wymaga dopracowania paru szczegółów

Pozdrawiam