za rok

[e_14scie]

powiedziałeś pojutrze odjeżdżam
może dziwne lecz wszystko wiedziałam
choć walizka ciążyła jak z drewna
nie złożyłeś na półki ubrania

powiedziałeś że dziś jeszcze nasze
może dziwne bo tak to poczułam
pozwól wieczór otulić pod dachem
między winem a sensem zadumań

odczekałam pod ścianą na umór
przyklejone szeptanie wprost z gardła
koleiny po rękach rozumu
co popękał znikając jak bańka

powiedziałam że nic to normalne
ja z kawałków ty niczym monolit
podam kawę bez cukru bo żartem
przecież czasu dostatek aż dzwoni

pewnie nie wiesz że wisiał u lampy
zagęszczając rozmyte godziny
coś ci powiem zajedziesz to napisz
nim się znowu za rok dogonimy

z inspiracji Abi

[Abi]

nim się znowu za rok dogonimy

trochę już tych roków było
skoro go nie pamiętam

a to, że w pewnym sensie dałam kuksańca do jego napisania,
wywietrzało zupełnie
(chyba, że wówczas nie byłam tego świadoma ;-))



zióbki
A.

[Miladora]

Myślę, Listeczku, że z tego wiersza można wykrzesać trochę więcej.
Treść jak zwykle ujmuje, tylko przydałby się jeszcze mały szlif.

Jeżeli mogę, to, co mi się nasunęło:
- nie złożyłeś na półki czekania - dość odległy rym, no i tę metaforę "półki czekania" bym zmieniła.
- między kęsem a kęsem zadumań - muszą być kęsy? Może "między chwilą a mgnieniem zadumań" czy jakoś tak?
- pewnie nie wiesz że wisiał u lampy
zagęszczając rozmyte godziny
coś ci powiem zajedziesz to napisz
nim się znowu za rok dogonimy - te dwa ostatnie wersy jakby się wyłamywały z poetyki poprzednich. Nie brzmią ciekawie jako pointa. Pomyślałabym nad nimi.
I nad tytułem - jakby zbyt informacyjny był.

Dobrego dnia

[Leon Gutner]

Ugryzłem to zadumanie Ev .
Zawsze tak mam u ciebie .

Z uściskiem L.G.

[e_14scie]

- nie złożyłeś na półki czekania - dość odległy rym, no i tę metaforę "półki czekania" bym zmieniła.

definiując ściślej, powinno być ubrania, co bliższe prawdy

- między kęsem a kęsem zadumań - muszą być kęsy? Może "między chwilą a mgnieniem zadumań" czy jakoś tak?

podumam

reszta chyba zostanie

dzięki

nim się znowu za rok dogonimy

trochę już tych roków było
skoro go nie pamiętam

a to, że w pewnym sensie dałam kuksańca do jego napisania,
wywietrzało zupełnie
(chyba, że wówczas nie byłam tego świadoma ;-))



zióbki
A.

nim się znów za pięć lat dogonimy

ziupki eM

Ugryzłem to zadumanie Ev .
Zawsze tak mam u ciebie .

Z uściskiem L.G.

Leo

[Miladora]

Fakt, myślałam, że walizkę składa na półki czekania, a nie czekanie na półki.
Widać mnie przyćmiło.