ostatnie śniadanie

[eka]

nasz dzień skończył się w połówce
kromki lipcowego chleba
łyku dymiącego zwątpienia
i na białych czubkach noży

zaniosę go
aż za nieboskłon pełnej nocy

[januszek]

czytam tak:


nasz dzień skończył się na połówce

kromki lipcowego chleba
łyku dymiącego zwątpienia
i na białych czubkach noży

zniosę go

aż za nieboskłon pełnej nocy -

[eka]

Wyobraź sobie: ona i on, padają słowa, jedno, zbyt rani, podzielona kromka niedojedzona, w ustach, w dłoniach dwie filiżanki niedopitej czarnej kawy, na talerzach noże z odrobiną masła na czubkach.
Po co krótką impresję dzielić?

A czemuż zniosę? Że z nieba razem?
Ale tu chodzi o zapomnienie tego podziału.

Bardzo dziękuję za aktywne czytanie.

[januszek]

nasz dzień skończył się na połówce

można było : oblać jak nowe mieszkanie [toastem]
bo miało być tak dobrze, ale następne już wyjaśniają
że oblało się jak egzamin

i jedno z dwojga to : czubek
więc:
...
i na noże ... w białym

czubku

zniosę go

żeby zapomnieć trzeba też
znieść owe rozłączenie - wytrzymać ów podział.
i znieść z wyżyn nieba na ziemię
i znieść w sensie zanieść tam:

aż za nieboskłon pełnej nocy

a jak ten zwrot rozumiesz??

[anastazja]

Przepięknie, z gracją.

[eka]

Dzięki, Nastusiu


Januszku, znieść czyli zanieść?



zaniosę go
aż za nieboskłon pełnej nocy


Co mam na myśli? Ten przecięty, pokaleczony dzień ochronić przed nocą.

[januszek]

Ten przecięty, pokaleczony dzień ochronić przed nocą.

a, jeżeli tak to

[em_]

Ładnie napisane,
pozdrawiam

[żakote]

nasz dzień skończył się w połówce
kromki lipcowego chleba
łyku dymiącego zwątpienia
i na białych czubkach noży

zaniosę go
aż za nieboskłon pełnej nocy

Podoba mi sie w wierszu jego nieprzeciętny, stonowany obraz rzeczywistego "zerwania", które "bezzwłocznie" ujmuje czytelnika.
Bardzo sugestywny obraz.

[lczerwosz]

Podoba się.

nasz dzień skończył się w połówce
kromki lipcowego chleba
łyku dymiącego zwątpienia
i na białych czubkach noży

zaniosę go
aż za nieboskłon pełnej nocy

Dramatyczne, proste zdanie. Aż boli.
Jeśli by już modyfikować, to pomyśl o zamianie: w połówce na w połowie oraz zaniosę go na przeniosę go. Nie będzie Januszkowych wątpliwości, ponadto zanoszenie może kojarzyć się z płaczem (a może tak jest właściwie). I ostatnie: za nieboskłon pełnej nocy jako forma dopełniaczowa prowokuje do pytania, czy istnieje nieboskłon nocy. A nieboskłon dnia? Może lepiej: aż za nocny nieboskłon, aż za nieboskłon do pełnej nocy.