dokąd

[bartosia]

dokąd
/list do... - wersja bez interpunkcji/

marzyły mi się bezkresne cele łopot na wietrze
ścieżka bez końca po której szeptem zdarzenia pieszczę
stopami słońca dotykam lekko chwilę bezsenną
w ramionach tulę jak małe dziecko

a ty przede mną idziesz prowadzisz gdzie nie ma kresu
bo przecież trudno nawet odważnym dążyć samemu
przez puszczę ludną z łez wiązać liny nadzieje tuczyć
uprawiać wiarę w czas bałamutny

z drogi zawrócić tych co przyjęli kłamstwo bezkarne
za chleb powszedni szczodrze rozdając preparat-karmę
gdzieś ty potężny świat zewsząd woła pomocy konam
obwodem koła droga wyśniona

_________________________________

dokąd?
/list do... - wersja z interpunkcją/

marzyły mi się bezkresne cele - łopot na wietrze,
ścieżka bez końca, po której szeptem zdarzenia pieszczę,
stopami słońca dotykam lekko, chwilę bezsenną
w ramionach tulę jak małe dziecko;

a ty przede mną idziesz, prowadzisz, gdzie nie ma kresu,
bo przecież trudno - nawet odważnym - dążyć samemu
przez puszczę ludną, z łez wiązać liny, nadzieje tuczyć
uprawiać wiarę w czas bałamutny,

z drogi zawrócić tych, co przyjęli kłamstwo bezkarne
za chleb powszedni szczodrze rozdając preparat-karmę.
gdzieś ty, potężny? świat zewsząd woła: pomocy! konam!
obwodem koła droga wyśniona...

[Leon Gutner]

Leo z dużą sympatią najbardziej z powodu formy .
Doceniam dbałość o niebanalne rymy .

Sympatycznie się czytało .

Z uszanowaniem L.G.

[bartosia]

Dziekuje, Leo

[Ewa Włodek]

wolę z interpunkcją. Ciekawa forma...

samo dobre do Ciebie...
Ewa

[EdwardSkwarcan]

Nie mogę grymasić, bo ciekawe rymy a to podstawa
Dla mnie super
Pozdrówka

[coobus]

Ja też wybieram wersję z interpunkcją. Słowa w niej inaczej płyną, dają się słuchać.
Z pełnym uznaniem, Biedroneczko

[skaranie boskie]

Zaskoczyłaś jakością wiersza.
Pozytywnie.
I ja wybieram wersję klasyczną, z przecinkami, wykrzyknikami itp.

[januszek]

wróżka?
- nie .
wieszczka?
- źle.
pytia ?
- skąd.
Wernyhora?
- błąd.
w każdym razie odkąd jest " dokąd" wraca nadzieja.