brulion

[pietrek]

brulion

jak mam wypełnić
zwiotczały kontur lat

to nie do pomyślenia
bym się urodził

tak dawno we mnie jest
jedynie kilka nocy dni
czy zim

ostatnie lato przemieszane
głosy przyjaciół czyjś wysoki
zawstydzający śmiech

szepty co niosą się jak mgła
i chłód w głąb fiordu

od strony zdrętwiałego
morza

[Alek Osiński]

i chłód w głąb fiordu
od strony zdrętwiałego
morza

najbardziej końcówka - to jednak ciągle
jakby poszukiwanie zaginonego kontynentu,
zatopionego lądu, kiedy ręka drętwieje
choćby tylko od notowania nazw własnych

[haiker]

W tym banalnym tekście udało się wyszperać jeden wers

szepty co niosą się jak mgła

który nie ma negatywnych cech pozostałych. Nie jest zupełnie bezbarwny, wtórny, mimo, że same użyte słowa taki już są.

W tym wersie następuje zatrzymanie, ale nie zamrożenie. I to jest właściwy kierunek dla całego wiersza.

[Gloinnen]

jak wypełnić
zwiotczały kontur

to nie do pomyślenia
bym się urodził

od tak dawna we mnie jest
jedynie kilka nocy
czy zim

ostatnie lato przemieszane
głosy przyjaciół czyjś wysoki
zawstydzający śmiech

szepty niosą się
w głąb fiordu

od strony zdrętwiałego
morza

Pozwoliłam sobie ten tekst trochę przekształcić.

Podkreślone "jest" zastąpiłabym czasownikiem bardziej precyzyjnym, zapowiadającym jakiś bardziej namacalny obraz.

Pozdrawiam,


Glo.

[januszek]

tak dawno we mnie jest
jedynie kilka nocy dni
czy zim

Pozwoliłam sobie ten tekst trochę przekształcić.

Podkreślone "jest" zastąpiłabym czasownikiem bardziej precyzyjnym, zapowiadającym jakiś bardziej namacalny obraz.

moim zdaniem "jest" jest tu słowem kluczowym, bo w "brulionie " zapisujemy [ niekoniecznie świadomie] swoje 'jestestwo'.
dla porównania u Wojtyły było nie tylko"kilka nocy i dni" a: [podkreślenie moje]
"Jest we mnie kraina przeźroczysta
w blasku jeziora Genezaret -
i łódź... i rybacza przystań,
oparta o ciche fale...

i tłumy, tłumy serc,
zagarnięte przez Jedno Serce,
przez Jedno Serce najprostsze
przez najłagodniejsze -"

przy okazji podpowiedź:

jak mam wypełnić
zwiotczały kontur lat

może nie jak, a bardziej czym [Kim]
no bo przecież 'inne Imię' : "Ja Jestem który Jestem"
jest: Emmanuel [Bóg z nami]

pozdrawiam .

[żakote]

Wiersz, moim zdaniem, pokazuje problem identyfikacji podmiotu z samym sobą, jego całkowitą alienację i przeszkodę osiągnięcia całkowitej tożsamości.

Bardzo dobry wiersz.

[eka]

to nie do pomyślenia
bym się urodził

tak dawno we mnie jest
jedynie kilka nocy dni
czy zim

ostatnie lato przemieszane
głosy przyjaciół czyjś wysoki
zawstydzający śmiech

szepty co niosą się jak mgła
i chłód w głąb fiordu

od strony zdrętwiałego
morza

Chyba bez pierwszej zwrotki... Wiersz jest dobry, naprawdę można wejść w przygnębiający, depresyjny nastrój podmiotu.
Najbardziej trafiają we mnie swym lirycznym ładunkiem podkreślone słowa.
Pozdrawiam.

[pietrek]

Cóż, szczerość zazwyczaj jest banalna.
Glo -

bym się urodził

tak dawno

- miała być przerzutnia, ale chyba jest klops
Dziękuję frekwencji za frekwencję