kontener

[emcek]

gruby trzymaj ręce
ślinię a tutaj na poważnie

Chińczycy mówią
jedna kobieta inaczej
parszywy pies lub ladacznica

egoizm w zmysłach i w studni
więcej gwiazd

los wysikał przy zwalonym drzewie
wiewiórkę przebraną w jesień

ale kogo to obchodzi

[Alek Osiński]

trochę to hermetyczne jak dla mnie,
ale może na zasadzie działania kontenera
według zamysłu Autora miało chodzić
o urywki życia przemieszane we wnętrzu
po zsypaniu jak np. urywki nagłówków
z podartych gazet...

egoizm w zmysłach i w studni
więcej gwiazd

to chyba najbardziej twórcze połączenie

[Gloinnen]

los wysikał przy zwalonym drzewie
wiewiórkę przebraną w jesień

ale kogo to obchodzi

Najbardziej przemówiło do mnie zakończenie. Samodzielny, autonomiczny obraz wprowadzający w liczne znaczenia.
Jest tutaj rozczarowanie rzeczywistością, której brak empatii - chyba najogólniej można tak powiedzieć. Cynizm peela nakazuje wpisać się w tę znieczulicę, dodając adekwatne środki wyrazu (turpistyczne wysikanie).

Ta wiewiórka w moim odczycie jest martwa. Albo przynajmniej martwa dla świata, dla którego pozostaje tylko pustym rekwizytem.
A przecież tak naprawdę to symbol. Z jednej strony symbol czegoś, co żyło (i już nie żyje). Może to ludzka wrażliwość. Jakieś piękno, subtelność, które zostało sprowadzone do czegoś nieistotnego, do odpadu, którego "los" się pozbywa, co wydaje się zbędne.
Przemijanie (bo jesień, itd.) można zatem sprowadzić do fizjologii, do samooczyszczania się czasoprzestrzeni.

Zwalone drzewo - celne nakreślenie scenerii totalnego upadku.

Bardzo dekadencki fragment, ale obserwacja trafna.
Odpowiedź na pytanie z pointy - jeżeli jakieś zjawisko obchodzi poetę, to już jest coś.


Pozdrawiam,


Glo.

[emcek]

dzięki Glo - trafnie

[em_]

- los wysikał - niezłe

[emcek]

[haiker]

gruby trzymaj ręce
ślinię a tutaj na poważnie

gruby to chyba określenie kontenera, a nie wołacz (tym bardziej, że Chińczycy). Ogólnie nieczytelna.

A propos Chińczyków -wprawdzie trzymają się mocno, ale w kupie. Wskazanie ograniczenia wyborów, właściwie pochwała jednej drogi. U nas mówi się o łapaniu srok.


egoizm w zmysłach i w studni
więcej gwiazd

to wygląda na oś tego wiersza. Im więcej się ma wglądu w siebie, tym bardziej się widzi rzeczy na wskroś. Rzeczy także transcendentne, ale bardziej tu pachnie Kantem.

Jak to było?
rąbię drzewo
czerpię wodę
jest cudownie

los wysikał przy zwalonym drzewie
wiewiórkę przebraną w jesień

Sikanie jest wydaleniem przetworzonych substancji, zatem los przetwarza. Peel nie wnika w to, czy los jest rozumny, peel widzi przebrania realnych rzeczy w wyobrażenia. Zatem peel też przetwarza. Nie wiem dlaczego w jesień, a nie za jesień. Może to regionalizmy, bo inaczej to trzeba by uznać, że chodzi o wskazanie czasu, pory.

Ostatnia linijka nie ma cech pretensji do losu, raczej wskazuje, że filozofia jest dla wybranych. A może wybrani są dla filozofii?

[emcek]

dzięki Haiker - super

[eka]

ja tu rozrzucam słowa i w finale się śmieję.
Wybacz ograniczenia.

[anastazja]

los wysikał przy zwalonym drzewie
wiewiórkę przebraną w jesień

- komentarz Glo. pomógł zrozumieć puentę, intrygującą zresztą. Dobry wiersz emcek. Pozdrawiam.