Niewola

[coobus]

Wiersz z zakończonego właśnie turnieju pojedynków (nie odniósł sukcesu)
---


Film jak film, słodko łzawy, ktoś tam właśnie umarł.
Patrzę jak z twoich oczu wzruszenie wycieka,
udaję że nie widzę kropli na powiekach,
które dłonią przykrywasz chroniąc męską dumę.

Co tę łzę wypłukało? Nieszczęście czy miłość?
Czytam z oczu błyszczących, w których tyle treści
i szukam odpowiedzi niepoznanych jeszcze
na naturę człowieka kruchą i zawiłą.

Kochasz życie, grasz w szachy, dzieciom bajki czytasz,
a przecież tak jak każdy masz skazę ukrytą,
która pozwala krzywdzić albo nawet zabić.

Toksyczny bluszcz cię pęta żółtymi chwastami,
a ty toniesz w tej żółci nie stawiając pytań,
w niewoli chorych genów zawiści i zdrady.

[eka]

masz skazę ukrytą,
która pozwala krzywdzić albo nawet zabić.

Właśnie i czemu ta natura taka? Ewolucja?

I jeszcze chcę powiedzieć, że zdanie Einsteina w Twoim podpisie jest genialne.

[coobus]

I jeszcze chcę powiedzieć, że zdanie Einsteina w Twoim podpisie jest genialne.

A wiesz... przed chwilą to wstawiłem. Bo dopiero na nie trafiłem. Bo wydawało mi się... no, wiesz dobrze. Właśnie...
A wiersz? Ludzka natura, złożona i niedoskonała

[eka]

W sumie to ciekawsze od zawsze skończonej natury.

[iTuiTam]

Zacznę od końca.
Dusza spętana żółtościami-zazdrościami. Tak tradycyjnie można połączyć ten kolor przynajmniej w zachodniej kulturze.

Człowiek, który w jednej chwili płacze, wzrusza się w drugiej jest gotowy u kogoś wywoływać łzy i zazdrości, zazdrości, nie potrafiąc wyrwać się z bluszczu tego uczucia.

I tu się zastanawiam nad tym, czy skrajność odczuwania jest dana człowiekowi w genach, czy też nabyta?

[Leon Gutner]

Predyspozycja do skrajności zakodowana jest w genach .
Istnieje zdolność do jej pobudzenia w skutek doświadczeń życiowych a czasami wykształconych poglądów czy przekonań. To tylko wolna teoria Leona .

Wiersz nieco inny od Coobusowych nostalgicznych wersów . Tym niemniej - zatrzymuje zamyśla zadaje pytania i pobudza do rozważań .

Z uznaniem L.G.

[nienażarty]

czytałem Twoje dużo lepsze
temat ujęty zbyt dosłownie

pozdrawiam

[Ewa Włodek]

Kochasz życie, grasz w szachy, dzieciom bajki czytasz,
a przecież tak jak każdy masz skazę ukrytą,
która pozwala krzywdzić albo nawet zabić.

Toksyczny bluszcz cię pęta żółtymi chwastami,
a ty toniesz w tej żółci nie stawiając pytań,
w niewoli chorych genów zawiści i zdrady.

ooo, Coob! Poruszyłeś mnie tym wierszem, a szczególnie tercynami! Znam kogoś takiego, niestety...

uśmiechów moc do Ciebie...
Ewa

[coobus]

Ela, Leo, Ewa - wiem, że się rozumiemy. Natura ludzka jest ułomna - mamy tego przykłady w codziennych wiadomościach - nawet trudno uwierzyć w to, co człowiek potrafi zrobić innemu człowiekowi, dziecku, sobie... I ciągle się dziwimy, choć to się nie zmienia.

Nienażarty - rozumiem uwagi. A wiersz może rzeczywiście nie zachęca, nie ma w nim tej magii. I też liczę, że w innych znajdziesz jeszcze coś dla siebie. Różne są klucze do ludzkich dusz. Pozdrawiam

[karolek]

Już drugi twój wiersz czytam i jest równie dobry co pierwszy.

Trudno pisać wiersze o skomplikowanej naturze ludzkiej, ale moim zdaniem - świetnie ją w wierszu oddajesz.

Nawet tytuł jest bardzo trafny - nasze dobre jak i złe instynkty potrafią nas całkowicie zniewolić.