przed czwartą nad ranem

[coobus]

Jesteś kapłanką wiersza rymowanego, Ewo, dziś spotkałem Cię w sąsiedniej świątyni.
Wiersz mi się podoba. Nie wymagam większych dopowiedzeń. Zawsze mi wystarcza, a nawet się cieszę, gdy dosłowności wiersza towarzyszy uczucie, że w tle kryje się coś więcej, bo widać jakiś cień. Oczy nie zawsze potrafią przebić się przez mrok, serce i empatia prędzej. Też widzę narodziny, ale tytuł sugeruje, że wiersz może mieć genezę w jakims fakcie, znanym autorce. Choć to tylko domysł.
Pozdrawiam, Ewo. Zawsze chętnie Cię czytam

[Dorota Karin]

Jak dla mnie zbyt dużo przymiotników - ozdobników. Czasem lepiej iść w stronę prostoty - wtedy przekaz emocji jest głębszy a taki pewnie miałaś zamysł, bo wiersz jest o tragicznym wydarzeni , jakim jest porzucenie przez matkę dziecka - tak to interpretuję

[anastazja]

kolebka wypełniona okruchem życia
przez palce utkane ze światła

- trudno o interpretację, czy faktycznie narodziny dziecka? A może czegoś, a nie kogoś? Nieważne - wiersz subtelny i szlachetny w swoim rodzaju Ewo. Pozdrawiam.

[Zodiak198]

Dla mnie "majstersztyk",ale ja jestem tylko socjologiem który od czasu do czasu pisze wierszydełka

[Ewa Włodek]

Też widzę narodziny, ale tytuł sugeruje, że wiersz może mieć genezę w jakims fakcie, znanym autorce. Choć to tylko domysł.

masz rację, Coob, narodziny - będą, a geneza wiersza - cóż, dawny fakt, znany autorce...

Jak dla mnie zbyt dużo przymiotników - ozdobników. Czasem lepiej iść w stronę prostoty - wtedy przekaz emocji jest głębszy a taki pewnie miałaś zamysł, bo wiersz jest o tragicznym wydarzeni , jakim jest porzucenie przez matkę dziecka - tak to interpretuję

ja sobie, Doroto, bardzo cenię maksimum treści, zawarte w minimum słów, i zwykle "popełniałam"miniatury. Ten tekst jednakowoż wymagał tych wszystkich - jak je nazwałaś - ozdobników.
Ale nad Twoim zdaniem w przedmiocie - zastanowię się...

Ewa Włodek pisze:
kolebka wypełniona okruchem życia
przez palce utkane ze światła
- trudno o interpretację, czy faktycznie narodziny dziecka? A może czegoś, a nie kogoś?

mam nadzieję, Anastazjo, że to jednak będą szczęśliwe narodziny. Że już nic im nie przeszkodzi...

jestem tylko socjologiem który od czasu do czasu pisze wierszydełka

ooo, fajnie! Ja też od czasu do czasu pisze wierszydełka...


Kochani, najpiękniej Wam dziękuję, że mnie odwiedziliście, daliście mi Swój czas i powiedzieliście tyle dobrych, mądrych i konstruktywnych słów...
samo dobro Wam posyłam...
Ewa

[Hosanna]

dla mnie generalnie to tekst pt
spotkanie z życiem
i takie spotkania są dwa i dwa momenty mi się podobają

jeden z nasionkiem

drugi z... wiewiórką ?

[Ewa Włodek]

dla mnie generalnie to tekst pt
spotkanie z życiem

summa summarum - masz rację, Hosanno. W końcu - życie, mam nadzieję. Wszak ziarenko - to zalążek życia.

drugi z... wiewiórką ?

oj! Skoro moje słowo kojarzy się z wiewiórką - to kiepskie-ci-ino! Muszę się poprawić

Pięknie Ci dziękuję, za obecność, za ofiarowaną chwilkę i za - wiewiórkę. Uśmiechnęłam się do niej...
więc uśmiechy posyłam...
Ewa