polowanie na wrony

[Nula.Mychaan]

nie lubię krakania o świcie
smaga mnie dźwiękiem jak batem
wyrzuca z ulubionej płaszczyzny

trojaczę się
czasem czworaczę
by złapać kilka wron za ogony
prześlizgują się między palcami zanim
zacisnę pięści

otrzepują skrzydła i jak ochłap
zrzucają na mnie kilka zużytych piór
nie zrobię z nich poduszki

nie lubię krakania o świcie

[Ewa Włodek]

wrona ma w naszej kulturze negatywne konotacje, a krakanie wron jest metaforą wypowiedzi kassandrycznych. Niech dziwnego, że peelka nie lubi, szczególnie o świcie, wszak "krakanie" na dzień dobry - nic fajnego. Ale są tutaj tez ciekawe symbole - pióro w Egipcie było symbolem bogini sprawiedliwości, więc zużyte pióra - to jak drwina ze sprawiedliwości? No i łapanie kilku wron za ogony - kojarzy się wprost z obiegowym powiedzeniem o chwytaniu kilu srok za ogon, ale peelka jakby chciała chwycić kilka złych informacji? No, sama nie wiem. Zaintrygowałaś mnie w każdym razie...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Fałszerz komunikatów]

Tytuł zastąpiłbym pierwszym wersem pierwszej strofy.
A z linijki bym zrezygnował. Wystarczy powtórzenie w puencie, tak myślę.
Czyli lepiej nie chwalić dnia przed zachodem słońca. I nie ulegać pokusom, które są dla nas nie do przeskoczenia.

[Nula.Mychaan]

Ewo dziękuję za przeczytanie i ciekawy komentarz
Pozwolisz, że poczekam z wyjaśnieniami

Fałszerzu pierwszy i ostatni wers jest swoistą klamrą, więc nie chciałam używać w tytule.
Lepiej według mnie jest w takiej formie.
Więc nie zastosuję się do Twojej sugestii, ale dzięki

[Fałszerz komunikatów]

Ależ nie nalegam

[Nula.Mychaan]

Oj wiem wiem
Choć na kawkę

[Fałszerz komunikatów]

Chętnie

[Hosanna]

pamiętam piękne opowieści Konrada Lorenza o kawkach

od tej pory kocham kawki a ich głosy nei są dla mnie krakaniem
jak mawiał Leonardo da Vinci "miłość wynika z poznania"
długo tego nie rozumiałam

ale nadal nie wiem czy chciałabym mieszkać w pobliżu siedliska kawek
chyba tez by mnie to jednak męczyło
szczególnie rano

a może chodzi o inne krakanie
np marudzenie partnera życiowego ?

[Nula.Mychaan]

Hosanno dziękuję za wejrzenie w mój tekst
Masz dobrze przeczucie, że wcale nie chodzi o dosłowne krakanie,
ale o symboliczne.
Dopowiem, że również nie miałam na myśli partnera, chociaż czasem bywa diabelnie upierdliwy
Najbliżej prawdy jest Ewa, bo jest w tym niesprawiedliwość i skojarzenie z łapaniem kilku srok za ogony, ot
proza życia szarego pracownika.
Dziękuję

[ono]

ja też nie lubie krakania wron, jednak...czytając czekałem na "sedno" i i i...nie doczekałem się. Brak lubienia wron to wg mnie zbyt mało na przekaz.


pozdrawiam

kamil