Październikowo

[Lucile]

rosną osobno
korzenie łączą jednak
czy kochać mogą

jawor nie lubi związków
singlem chce zostać
leszczyna płacze

kora mi płonie
ty ciągle niedostępny
ugaś pragnienie

[Fałszerz komunikatów]

Oryginalna ekfraza o miłości drzew, Lucile Radziłbym jednak usunąć ostatnią strofę, bo bardzo odstaje poziomem od reszty

[Lucile]

Fałszerzu, to Ty jesteś Moderatorem i chyba wiesz co robisz, więc zgodnie z sugestią - usuwam i już
Lucile

[Fałszerz komunikatów]

Teraz jest idealnie
Wiesz, nie znam się na poezji, to tylko intuicja, mam nadzieję, że nie popsułem

[Lucile]

Gdybym uważała, że Twoja sugestia jest błędem, to przecież nie podporządkowałabym się tak bez sprzeciwu. Naturę mam taką bardziej rogatą, jednak potrafię ze spokojem przyjąć uwagi i krytykę, jeżeli oczywiście coś konstruktywnego wnoszą. Sama zresztą miałam wątpliwości co do tych trzech ostatnich "haikowych" wersów, Ty pomogłeś mi podjąć decyzję. Fałszerzu - nie fałszujesz - bardzo dziękuję
Lucile


A moje obrazy z cyklu "Drzewa - nienacycenie wzajemne" - to metafora

[Fałszerz komunikatów]

Miło mi, że potrafiłem pomóc

[Liliana]

dokonałabym zamiany wersów w 2. zwrotce, a 3. dała kursywą jako słowa leszczyny,
(ew. dwukropek po płacze, ale jeżeli nie używa się znaków przestankowych w wierszu, to może dwukropek byłby nie na miejscu):

rosną osobno
korzenie łączą jednak
czy kochać mogą

jawor nie lubi związków
singlem chce zostać
leszczyna płacze

kora mi płonie
ty ciągle niedostępny
ugaś pragnienie


pozdrawiam

[Lucile]

Dobry wieczór Liliano,
dziękuję za odwiedziny i wskazówki. Moim celowym zabiegiem było zastosowanie "haikowego" metrum w tych trzech miniaturkach, czyli; w kazdej po 17 sybab, w trzech wersach, w układzie 5/7/5. Stąd też i załącznik stanowiący ich dopełnienie i uzupełnienie, bowien haiku - to jakby obraz namalowany słowami. Chyba jednak nie sprostałam zadaniu, bowiem wydaje mi się, że - niestety - tylko ja chcę w tych strofach widzieć haiku.

dokonałabym zamiany wersów w 2. zwrotce, a 3. dała kursywą jako słowa leszczyny,
(ew. dwukropek po płacze, ale jeżeli nie używa się znaków przestankowych w wierszu, to może dwukropek byłby nie na miejscu):

W tej sytuacji może istotnie powinnam potraktować te trzy "haikowate" zwrotki, jako jeden wiersz i nadać im sugerowaną przez Ciebie formę? Obiecuję, przemyślę, zdecyduję

Póki co, przesyłam pozdrowienia

Lucile

[lczerwosz]

A co usunęłaś, bo się nie załapałem. Wpisz pod spodem albo w komentarzu. Zawsze dobrze zostawić pierwotną wersję, nawet, gdy słaba, bo inaczej komentarze do tej wersji wiszą w próżni.

A te drzewa to sama namalowałaś? Zdolna.
W tle po prawej fragment neonu mak-donalda?

[Lucile]

Dobry wieczór,
miło mi, że zechciałeś u mnie zagościć. I jeszcze pochwalić jeden z moich obrazków. Tak maluję, a nawet obecnie "moje pacykarstwo" jest eksponowane w jednym z klubów na krakowskim Kazimierzu; taki ma wystrój - surowy, industrialny z "bebechami" na wierzchu. I nie jest to pierwsza wystawa mojego malarstwa, a już planowane są następne. Taka trochę rozdarta jestem pomiędzy tymi dwiema dziedzinami sztuki i pewnie dlatego tak bardzo chcę je pogodzić w tej trudnej japońskiej formie; haiku i tance. Sportowcy (i nie tylko) mówią, że trening jest niezbędny dla osiagniecia pozytywnego wyniku...więc trenuję
To tyle samochwalstwa.
Fałszerz miał rację, 4 strofa była marniutka i banalna. Po co mam razić Twoje poczucie piękna. Chyba, że się uprzesz, to wtedy ja, jako dobrze wychowana osoba, przywrócę dla Ciebie ten tekst.

MIłych snów

Lucile