ŁUPINY

[Gabriela]

‘a ja kocham moją mamę’


zakałą jestem
jak kazałeś choć zaraz pewnie
mnie nie będzie
ty wiecznie żywy ja truchło
nie kochaj mnie miłością ludzką
ta cuchnie

jeśli ten zapach
na mnie przejdzie matka nie weźmie
mnie w ramiona
zostanę obok jak smród pokręcę się
po gaciach i niesmak po ustach
nie kochaj mnie miłością ludzką
jest pusta

sam chciałem
tylko nie wyjść na jaw w najskrytszych
snach mnie mogłeś zdusić wyrzucić
z gniazda wyrwać pióra
bym dostał cztery
w skali apgar
na animal planet
discovery

nikt się nie cacka
z zakałami następnym razem nie rżnij
głupa i przestań
kochać mnie miłością ludzi
ta brudzi
rozszarp zgryź jak orzech
nie jęknę
ty za to wszystko możesz
sprawić i strawić

przełknąć

[Alek Osiński]

Podoba się koncepcja. Czuje się wyraźny rozdźwięk między
boskim i ludzkim pierwiastkiem, ideą i namacalnym, które
nie zawsze pachnie. Przy czym pierwsze wydaje się poza zasięgiem,
drugie aż nazbyt gorącym olejem po oczach

ty za to wszystko możesz
sprawić i strawić

przełknąć

Przełknąć, wydaje mi się już niepotrzebne,
w obliczu poprzedniego wersu...

Pozdrawiam

[Gabriela]

a mnie się jednak "przełknąć" wydaje potrzebne - nie tylko przez kontekst trawienia.
dlatego też zostawię.
dzięki i pozdrawiam.

[eka]

W imieniu najbardziej poszkodowanych na samym starcie... dreszcz mi przeszedł po plecach w trakcie czytania.
To najbardziej boli i oburza. I najtrudniej zrozumieć - zgodę na taki stan tego, który może wszystko.
A litość ludzka... tak. Bardzo boli, jak ułomna miłość.
Rzadko publikujesz, Gabrielo, ale zawsze na wyśrubowanej nucie.
Pozdrawiam.

[Fałszerz komunikatów]

Wiersz o dziecku nienarodzonym, które już w łonie matki czuje, że jest niechciane. Mam takie wrażenie, że wiersz powstał podczas bombardowań pomysłami, które podrzucała wena.
Niewypałów nie dostrzegam, niewybuchy groźne dla braku zaciekawienia jak najbardziej
Jednak moje zaciekawienie kończy się na tym fragmencie:

sam chciałem
tylko nie wyjść na jaw w najskrytszych
snach

Myślę, że mogłabyś na nim zakończyć tekst

[anastazja]

Podoba mi się temat wiersza (z tych mocnych) lubię. Tylko osobiście zrezygnowałabym ze słowa: "smród". Jakoś mi - śmierdzi, hehehe. Ale mimo tego jest bdb. Pozdrawiam.

[Hosanna]

klimat upiorny
chętnie bym zrozumiała kim jest Ów wiecznie żywy
pewne wskazówki kierują ku molestowaniu syna (może nawet chorego) przez ojca może księdza
ofiara potrzebuje bowiem ich miłości ale nie w sensie cielesnym
cielesność jest brudna i przykra i wstydliwa
ale ten "wiecznie żywy" pokazuje że nie tędy droga