sekretne życie Tommelise

[alchemik]

tę opowieść zapisały jaskółki kreśląc czarnym
piórem po bezchmurnym niebie
calineczka calineczka mała calineczka złotowłosa
skwirzyły

pląsała wśród traw biegając na skraj lasu by tam
w wygrzebanych dołkach składać dziecięce sekrety
skrzydełka martwych motyli barwne
płatki kwiatów przykryte butelkowym szkłem

aż wzeszedł skrwawiony księżyc kształtując postać kobiety
może to gwiazdy przekonały ją by pozostała małą dziewczynką
tommelise calineczka głupia calineczka
wołano

od lata do lata latała wirowała pośród łąk furkocąc
zadartą spódnicą pokładała się z chłopakami
tommelise latawica latawica głupia calineczka
krzyczano

pewnej wiosny w leśnym cieniu pogrzebała kolejny
dziecięcy sekret kwiat lepkiej czerwieni
a kiedy wstępowała w zachłanny gąszcz
bór nie bez oporu przepuścił ją i powiódł w ostatnią baśń

calineczka calineczka eczka eczka eczka
tańcz tańcz tommelise lise lise lise
powtarza echo na skraju

tańcz tańcz tommelise w promieniach księżyca

J.E.S.

[oskari valtteri]

tytuł to pójście na skróty.
dalej niczego sobie, nawet oryginalnie, jednak troszkę przydługo.
ale ukłon za temat. bo cepeliady raczej nie topach.

[lczerwosz]

tę opowieść zapisały jaskółki
czarnym piórem na bezchmurnym niebie

calineczka calineczka mała calineczka złotowłosa
skwirzyły

pląsała wśród traw biegała na skraj lasu
by tam w wygrzebanych dołkach składać swoje sekrety

skrzydełka martwych motyli barwne płatki kwiatów
przykryte butelkowym szkłem

Wiesz, jest silny dysonans, nierównowaga. To raczej błąd kompozycji. O motylkach, szkiełkach piszesz dużo, wiadomo wykazujesz dziecięce cechy, infantylizm PL-ki.

aż wzeszedł skrwawiony księżyc nadając jej postać kobiety
ona jednak wolała pozostać małą dziewczynką

No widzimy, dojrzała fizjologicznie, szkoda, że jej kontynuująca się niedojrzałość psychiczna kwitowana jednym zdaniem, że wolała. To nie jest przecież kwestia woli.

wciąż wirowała po łąkach furkocąc spłowiałą spódnicą
pokładała się z chłopakami umiała tylko dawać nic brać

Woleć można zabawy i gry, nawet w seks bezpruderyjny, bez zobowiązań, bywa, że wynikający z niedojrzałości.

pewnej wiosny w leśnym cieniu zagrzebała
ostatni swój sekret kwiat w lepkiej czerwieni

Zapewne zamordowała, a przynajmniej nieudzielenie pomocy. Taka matka małej Madzi.
I co? Nic?

kiedy wstępowała w oporny gąszcz
bór przepuścił ją i powiódł w nową baśń

Tylko tyle? A co na to jaskółki, księżyc. A Calineczka dostała stypendium na Harvardzie albo rolę w Hollywood. Zapewne. Nie polemizuję z przesłaniem, dobrze, bór ją przepuścił, upiekło się. Możesz, jako autor, nawet to wychwalać. Nie o to idzie. Ale Twój wiersz się za wcześnie skończył. Jakby zabrakło czasu na opisanie najbardziej dramatycznego rekwizytu tego wiersza. Dzieciobójstwa.

[eka]

Próba obrony Calineczki z antybaśni. Sympatia podmiotu bardzo widoczna.
Popieram zdanie Leszka.
Ale rozumiem skąd musi być taka a nie inna proporcja w opowieści.

[alchemik]

Postanowiłem nieco edytować tekstu, biorąc pod rozwagę niektóre uwagi.
W związku z tym zamieszczę tu tekst sprzed zmiany dla porównania.
Szkoda, że powędrował do antologii przed edycją.

calineczka

tę opowieść zapisały jaskółki
czarnym piórem na bezchmurnym niebie

calineczka calineczka mała calineczka złotowłosa
skwirzyły

pląsała wśród traw biegała na skraj lasu
by tam w wygrzebanych dołkach składać swoje sekrety

skrzydełka martwych motyli barwne płatki kwiatów
przykryte butelkowym szkłem

aż wzeszedł skrwawiony księżyc nadając jej postać kobiety
ona jednak wolała pozostać małą dziewczynką

calineczka calineczka głupia calineczka
wołano

wciąż wirowała po łąkach furkocąc spłowiałą spódnicą
pokładała się z chłopakami umiała tylko dawać nic brać

calineczka latawica głupia calineczka
krzyczano

pewnej wiosny w leśnym cieniu zagrzebała
ostatni swój sekret kwiat w lepkiej czerwieni

kiedy wstępowała w oporny gąszcz
bór przepuścił ją i powiódł w nową baśń

calineczka calineczka eczka eczka
powtarza echo na skraju


J.E.S.

Za radą oskari postanowiłem zmienić również tytuł.
Może na sekrety?

Dodano -- 09 mar 2015, 19:05 --

Pozwoliłem sobie wprowadzić kilka zmian, łącznie z tytułem.
Mam nadzieje, że na lepsze.

A w ogóle uważam ten tekst za jeden z moich najlepszych wierszy.

Co nie oznacza, że piszę źle. Wręcz przeciwnie.
To kwestia czytania, chyba.