Morze tworzy fale a język słowotok

[anastazja]

chciałabym objąć ciebie
i cały nasz dom

ale ślepa zasłona
odgradza rozsądek

niełatwo
posprzątać przeszłość
pełną śmieci



druga wersja

Morze tworzy fale a język słowotok


chciałabym objąć ciebie
ale cały nasz dom
odgrodził brak rozsądku

niełatwo
posprzątać przeszłość
pełna cierni zahacza o ciało
nucąc tę samą melodię

jej dźwięki nie tworzą stada
tego samego klucza
wędrujemy po niespokojnym niebie

[eka]

Tytuł odsyła do zasłony?
Rozsądek nakazuje przebaczenie i przytulenie, dobrze zrozumiałam?
Forma bardzo oszczędna, skupiona, przemyslana.
Zatrzymał mnie wiersz swoją liryczną prostotą.

[lczerwosz]

chciałbym objąć ciebie
i cały nasz dom

ale ślepa zasłona
odgradza rozsądek

nie łatwo
posprzątać przeszłość
pełną śmieci

W zrozumieniu tego wiersza trochę posiłkuję się znajomością Twoich innych. Ten jest bardzo lakoniczny. Nie umiem powiedzieć, czy za bardzo, czy nie. Trzeba zaufać Ece, która tu krócej, niż ja. I świetnie odczytała. Ale ona czyta zawsze wnikliwie.
Zastanawia tytuł. Jest jakby dodatkową zwrotką albo to odautorski komentarz. Tło. Bo gadanina, to często kłótnia. Niepotrzebna, nieuzasadniona w obecnym punkcie czasoprzestrzeni życia.
Nie wiem, ile nam zostało. Lepiej posprzątać, nawet powierzchownie, dogłębnie nie ma sensu. Bywa, że psychoanaliza jest szkodliwa. Lepiej po prostu zapomnieć. Zasłonić.
Ten wiersz, to wezwanie, aby może jednak. Czy nie?

[Gloinnen]

Świetny tytuł. Właściwie to już jest jakby gotowy utwór.

Wiersz mu nie dorównuje ładunkiem poetyckim.
Emocji w nim sporo -fakt. Na pewno porusza i na pewno tematyka z życiowego punktu widzenia - istotna. Jednakże zabrakło w tekście właśnie tego przebłysku, który pojawił się w tytule i zgasł.

Pozdrawiam,


Glo.

[em_]

Podpisuję się pod Glo, tytuł i reszta, to różne stylistyki, ale każde osobno podoba się.

[Damian Sawa]

Podobne odczucia do Glo, tytuł jest świeży, wyróżnia się i przy tym treść już niestety się nie spełnia. Ale to moje widzenie!

Pozdrawiam

[coobus]

Do części pierwszej i ostatniej pasowałoby chyba inne pojęcie rozsądku - to on jest zasłoną, która jak zawsze droczy się z sercem. To rozsądek staje na drodze uczuciom - potrzebie przytulenia - pchając się z życiowym rozrachunkiem, który przeszkadza, blokuje, chłodzi ramiona gotowe do objęć. Widziałbym tu potrzebę małej korekty, a wiersz będzie naprawdę dobry.
Jak zawsze pozostaję z uznaniem dla Twoich dokonań, oszczędnych w słowach a pełnych treści. Pozdrawiam.

[anastazja]

Rozsądek nakazuje przebaczenie i przytulenie, dobrze zrozumiałam?

- tak eko. Dziękuję.

Lepiej posprzątać, nawet powierzchownie, dogłębnie nie ma sensu. Bywa, że psychoanaliza jest szkodliwa. Lepiej po prostu zapomnieć. Zasłonić.

- słusznie wyczuwasz intencję słów Leszku. Pozdrawiam.

Świetny tytuł. Właściwie to już jest jakby gotowy utwór.

- powiem tak - to miała być złota myśl Glo. Potem dopisało się samo. Dzięki Glo.

em_, Damian - dzięki.

Jednak przerobić? Być może, jak już pisałam Glo. miała być złota myśl. Jak widać, zapewne byłoby lepiej. W pierwszej strofie miałam literówkę...chciałabym, a nie chciałbym. Być moze to zmieniło sens. Nie wiem, może coś kiedyś z tym zrobię. Niech sobie leży. Dzięki Coobusku.

[anastazja]

Ponieważ żal mi tego wiersza. Dopisałam drugą wersję. Nie wiem na ile to pomogło, ale zapraszam.

[Gloinnen]

chciałabym objąć ciebie
i cały nasz dom bezrozumny
za zasłoną

niełatwo posprzątać
przeszłość z cierni
uczepioną ciała

nuci wciąż tę samą melodię

odcięci od wspólnego klucza
wędrujemy po niespokojnym niebie


Glo.