na imię mi...NOWŁAŚNIE

[Podróżniczka]

rozplątałam kokardy z włosów
i gładko je zaczesałam

wczorajszy uśmiech z szafy
wyciągnęłam

bardzo się w niej pogniótł
formę swoją stracił

więc wyprasowałam w kącikach
do góry

lustro do ściany en face przylgnięte
do mnie odwróciłam

z ostrożnością żbika w nim się
przyglądnęłam

stara ufność z oczu biła
niezmącona

a twarz zdobił uśmiech
w znajomej oprawie

[Fałszerz komunikatów]

Po pierwsze - wyjątkową brzydotą odznacza się imię "NOWŁAŚNIE". W dodatku pisane z dużej litery. Nie chciałbym mieć go w dowodzie osobistym
Zbyt często powtarzają się w tekście czasowniki o podobnych końcówkach. Nie mówiąc o powtórzeniach "w" i "z".

rozplątałam kokardy z włosów
i gładko je zaczesałam

Kokardy zaczesała czy włosy? Z tekstu wynika, że przygładzone są kokardki. Na pewno o taki efekt Ci chodziło?
Lustro nie ma twarzy - dlatego nie może stanąć przed peelką en face

stara ufność z oczu biła
niezmącona

a twarz zdobił uśmiech
w znajomej oprawie - mało entuzjastycznie zabrzmiała ta końcówka. Może za tym wrażeniem stoi bezosobowy autoopis samej peelki?

Przyrodnicze porównanie peelki ze żbikiem mnie zaintrygowało. Być może istnieje coś takiego jak legendarna cecha tego stworzenia opisanego przez Ciebie.

Koncept na tak. Wykonanie - do poprawy, a nawet napisania jeszcze raz, innymi słowami.

[lczerwosz]

ja bym pozbył się tych okropnych rymów z okolic Częstochowy.

[skaranie boskie]

rozplątałam kokardy z włosów
i gładko je zaczesałam

Kokardy zaczesałaś?

wczorajszy uśmiech z szafy
wyciągnęłam

A nie wystarczyło wyjąć?
Wyciąganie kojarzy mi się z wydobywaniem czegoś siłą, czegoś, co się opiera.
Ewentualnie z wyciąganiem wniosków, ale to raczej nie z szafy.

więc wyprasowałam w kącikach

Rozumiem, że chodziłaś z nim z kącika do kącika i prasowałaś w nich.
A nie lepiej był w jednym kącie wyprasować mu kąciki?
A przy okazji, uświadom mnie, jak się prasuje do góry, bo ja to całe życie na płasko prasowałem...

lustro do ściany en face przylgnięte
do mnie odwróciłam

Katastrofa.
To miałoby sens, gdybyś zamiast tego nieszczęsnego enface'a zwykłej twarzy użyła.
Poza tym wyrzucanie czasownika na koniec zdania jest zabiegiem sztucznym, paskudną inwersją, tutaj niczym nieuzasadnioną.
Dość. Więcej nie cytuję, bo oczu szkoda.
Już miałem nadzieję, że zaczniesz pisać lepiej, tymczasem wstawiłaś coś, co - z całym szacunkiem dla Ciebie - nie mogę określić innym mianem, niż gniota.

[Henryk VIII]

Witaj,
można Twój tekst potraktować dwojako:
a) tak jak interpretują przedmówcy
b) rodzaj gry z czytelnikiem; coś na kształt droczenia ( się z nim, prowokacji)
Osobiście wybieram wariant b). Uzasadniałoby to np. ową dwuznaczność z kokardami - bo w wierszu możliwe jest wszystko, stąd dlaczego by nie zaczesywać kokard, gdy ma się na to ochotę? Jest tu niejednoznaczność - ale pozytywna. Gra. Stawianie na podrażnienie odbiorcy. Jak dla mnie jest to o.k.
Stosujesz szyk przestawny - lubię.
Ja jestem na tak.

Piszesz:" z ostrożnością żbika w nim się
przyglądnęłam" - ładnie. Widzi się tego żbika. JEGO DZIKIE OCZY Też na plus.

Pozdrawiam
H8

[Podróżniczka]

Witajcie moi kochani Panowie,

ja powiem tak: wrażliwa dusza we wszystkim dopatruje się wiersza, racjonalny umysł z kolei wszystkiego czepiać się próbuje i jak słoń w porcelanie tratuje wszystko "bezdusznie"

Zacznę od tytułu- NOWŁAŚNIE nie jest żadnym imieniem FAŁSZERZU, a prowokacyjnym niedokończonym, błędnie zresztą (razem), napisanym pytaniem. Może trochę więcej wyobraźni pomogłoby na to wpaść-kto wie

Jeżeli chodzi o te nieszczęsne kokardy we włosach-o ile wiem to włosy są zazwyczaj czesane. Ja nie wiem jak czesze się kokardy i po co, Skaranie czesałeś może kiedyś kokardy
En face znaczy również - od przodu (widziane).

Iczerwosz, a gdzie Ty widzisz tutaj rymy częstochowskie. Należy się pozbyć rymów częstochowskich, jestem ZA

Skaranie: "Wyciąganie kojarzy mi się z wydobywaniem czegoś siłą, czegoś, co się opiera"- albo jest tratowane brudnymi butami?
Prasowanie dotyczy uśmiechu, więc sądziłam, że inteligentny czytelnik wie o co chodzi
"Katastrofa"-noo, jak katastrofa, to katastrofa i nie wiem, czy w tym przypadku da się jeszcze coś zrobić. Szkoda oczu na gniota

Witaj Henryku,
to dla mnie wielki zaszczyt , że czytasz moje wiersze. Cieszę się zawsze z Twoich odwiedzin. Twoja wnikliwa umiejętność czytania, dojrzałość i mądrość życiowa, które czuje się (dosłownie) w Twoich komentarzach, jest dla mnie balsamem dla serca-dziękuję

Podsumowując :wiem, że ten wiersz nie jest wielkiego pióra-mówi się szkoda, a świat się dalej kręci i pewnie jeszcze nieraz "wymąci" nowe wiersze, albo "gnioty", w zależności od nastawienia odbiorcy

[lczerwosz]

fakt, to nie te rymy. A jednak uderzyły mnie podobnie brzmiące czasowniki w kolejnych zwrotkach i źle się wyraziłem, za co przepraszam. Co nie zmienia faktu, że są tam nadal.
Ale się nie załamuj, wiersz źle się przyjął, jak widać, sami faceci go oceniali, a wiersz jest bardzo kobiecy, wręcz dziewczęcy. Tylko H8 się wyłamał, ale on miał tyle kobiet w życiu, że się przyzwyczaił...