zguba

[emcek]

z ciepłej małżowiny rodzą się anioły
początki choroby na którą zapada kolejny dzień

gdy nikt już nie szepce o gwiazdach
mają przynieść każde niesprecyzowane szczęście

na zakurzonej komodzie resztka wieczoru
rozpisana na brudno świadomość

uzupełniam o to co nie wiem krótki list
tylko na teraz
jak gesty które powtarza się nawet we śnie
strzępy myśli i kropkę na końcu zdania

[em_]

Witaj,
wiersz jak dla mnie bardzo dobry, a sam początek - cudo
mam jedną wątpliwość - szczępy? A nie strzępy?

[emcek]

racja em_ zaraz poprawię ,dzięki za chwilę

[Henryk VIII]

I mnie się podoba Twój tekst. Szczególnie, gdy piszesz:" na zakurzonej komodzie resztka wieczoru
rozpisana na brudno świadomość" - ciekawa metafora; oryginalnie...
Jest tu i podległość jakowejś nieodwracalności, i gorycz oczekiwania na szept ( o gwiazdach, które powinny przynieść niesprecyzowane szczęście).

Pozdrawiam
H8

[emcek]

dzięki Henryku,chociaż łaskawy,szczególnie VIII, jak wiemy, nie był
równie serdecznie

[eka]

z ciepłej małżowiny rodzą się anioły
początki choroby na którą zapada kolejny dzień
(...)
na zakurzonej komodzie resztka wieczoru
rozpisana na brudno świadomość
(...)
jak gesty które powtarza się nawet we śnie
strzępy myśli i kropkę na końcu zdania

TO!

[jaga]

podoba się

[Sede Vacante]

Przesłania do końca nie rozumiem, ale podobają mi się metafory, generalnie, operowanie językiem.
Anioły, jak natchnienie, dla ludzi, którzy zgubili szczęście i chcą je sobie "odnowić", jak listę rzeczy?
Anioły, jako inspiracja dla sztuki, gdy artysta popada w niełaskę weny?
Hm....

[emcek]

z ciepłej małżowiny rodzą się anioły
początki choroby na którą zapada kolejny dzień
(...)
na zakurzonej komodzie resztka wieczoru
rozpisana na brudno świadomość
(...)
jak gesty które powtarza się nawet we śnie
strzępy myśli i kropkę na końcu zdania

TO!