W mrokach podziemi

[olcha]

[align= center]Rogaty wódz podziemia
Kusił zewsząd wnętrze...
Przelałam gorycz w nieba progach,
Cięższym stało się powietrze.

Poderżnięte gardła trwóg mych matkom...
Krwawe obłoki w czyśćcu zbłąkane,
''Błogosławione'' klątwą niebiańską,
Próżno skomlały o Ziemię Obiecaną.

Metr nad Ziemi jękiem,
Ponad grobowcem wyklętych dusz,
Wargami muskam marzeń ołtarz,
Ofiarny warkocz plotę z wróżb.

Ciepło wykrawanych świeżo serc,
Posłanie z sumień splamionych grzechem,
Cyrograf w mych dłoniach diabelski płonie,
Niewinnych niepokój uciszam bezdechem...[/align]

[eka]

A nie można prościej? I bardziej współczesnym językiem?
Diabeł przecież ciągle na topie.

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Trwóg mych - progach nieba - wyklęte dusze - marzeń ołtarz itp.
Proponuję unikać tego typu zestawień .
Brzmią wzniośle i nonszalancko .

Jak dla Leona nierówność rytmiczna ( która nie zawsze przeszkadza ) tym razem więcej chaosu wnosi niż pożytku .

Nie jest źle ale popracować trzeba .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Zastanawia mnie to wypośrodkowanie.
Czy miało stanowić o oryginalności utworu, czy jedynie spełniać względy estetyczne?
A może jest inna przyczyna? Chętnie ją poznam.
O samym wierszu napisano sporo wyżej.
Widać, że masz o czym pisać, Autorko. Gorzej, że nie za bardzo wiesz jak.
Leon wyliczył Ci zwroty, których należy unikać. To metafory dopełniaczowe - częsty grzech u początkujących poetów. Nie są one wyklęte z założenia, ale służą raczej do nadania utworowi patosu, ten zaś, przejaskrawiony, niewspółmierny do tematu wiersza, niezauważalnie przemienia się w groteskę. A nie o to, tuszę, Ci chodziło. Dlatego unikaj takich metafor, żeby wyglądały dobrze, muszą być naprawdę nieszablonowe.
Osobna sprawa inwersje.
To też środek artystyczny i warto ich używać, pod warunkiem, że nie stają się jedynie manierą, mającą na celu upodobnienie wiersza do utworów dawnych mistrzów. Nie czas i nie miejsce na zamierzchłe pisanie, chyba, że tworzymy na przykład jakąś legendę, w której nie tylko stare formy, ale i język stanowi część warsztatu literackiego. To już jednak wyższa szkoła jazdy na pewno nieodpowiednia do opisania tego, co dzieje się metr ponad jękiem ziemi.
Jak był napisał Leon - nie jest źle, ale popracować trzeba.

[alchemik]

Ja dodałbym do poprzedników, żeby unikać rymów gramatycznych.
Nie, żeby całkiem, bo niekiedy są potrzebne.
Jednak wiersz zbudowany niemal w całości na rymach gramatycznych świadczy raczej o nieumiejętności i początkowaniu w szlachetnej sztuce poezji.
Oczywiście można stworzyć na takich rymach świetny wiersz, używając ich celowo jako środka artystycznego, specjalnej rytmizacji itp. Ale to też wyższa szkoła jazdy.

No i ten patos, bój się boga, a raczej diabła.
Wiem, temat taki, ale i tak unikałbym patosu, wkraczając na przykład z ironią dla przełamania.

[Gajka]

To ja tylko dodam- niestety rytm wiersza zaburzony

[Ewa Włodek]

hmmm, a ja ten tekst widzę - tak
Rogaty wódz podziemia przyszedł, zawładnął wnętrzem,
gorzkie stało się niebo i krwią spłynęły obłoki,
błogosławieństwo klątwy spadło na czyjeś głowy
o Ziemię Obiecaną próżno wyło powietrze.

Ścielę posłanie z grzechów i warkocz z wróżb zaplatam,
muskam wargą ten ołtarz, który się zarumienił,
kiedy podsygnowałem ów cyrograf występny
i oniemiłem usta, by nie mogły zapłakać.

może się Autorka(Autor) nie pogniewa?

pozdrawiam serdecznie...
Ewa