niemy krzyk

[ELKA]

głodne oczy
w dziurawych kieszeniach

bez adresu
wydeptane buty

sterta gazet
ciepła kołderka

w słowa zmienia
wszystko co milczy

[Hosanna]

bardzo podoba mi się fragment

w słowa zmienia
wszystko co milczy

[Bożena]

ascetycznie napisany- wyeliminowane z wiersza wszelkie tzw. zapchajdziury- jednak ciut na posklejanie wersów by się chciało- niemy krzyk- dla mnie jest synonimem największej rozpaczy - bardzo dobre powiązanie tytułu z ostatnimi 2 wersami- czasem milcząc można wiele powiedzieć- pozdrawiam

[ELKA]

Dziękuję za opinię- Hosanna, Bożena- pozdrawiam.

[lczerwosz]

Ja się jednak czepnę. Niemy krzyk jest wyświechtanym powiedzonkiem. Wujek Google znalazł 49300 stron, gdzie użyto tego zestawienia dosłownie i w całości (oba słowa tzn "niemy krzyk").

w słowa zmienia
wszystko co milczy

a co jest podmiotem? Kołderka? Można i z się, ale to inne rozumienie.

[ELKA]

Nie, kołderka nie jest podmiotem lecz bezdomność, którą można zobaczyć w głodnych oczach, dziurawych kieszeniach, stercie gazet i w milczeniu, które błaga o pomoc...taki obrazek widziałam i opisałam...wytartym frazesem, za który przepraszam.
Pozdrawiam.

[eka]

w dziurawych kieszeniach
głodne oczy

wydeptane buty
bez adresu

ciepłą kołderką
sterta gazet

w słowa zmienia
wszystko co milczy

--------------------
A do mnie przemówiła oszczędność językowego obrazowania w metaforach, Elka.
Tak na próbę poprzestawiałam wersy w dystychach. Zupełnie niezobowiązująco.

[Ewa Włodek]

dobre przesłanie, tym bardziej, że bezdomność - to nie rzadkie zjawisko. Spodobała mi się oszczędność słowa - czasem to właśnie jest najlepszy sposób pokazania problemu, szczególnie w poezji.
Co do tytułu - podzielam zdanie Leszka; taki wiersz wart jest bardziej oryginalnego otwarcia...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[ELKA]

zawsze największy problem mam z tytułem...więc wybieram jak twierdzi Leszek wyświechtane powiedzonka...ale pomimo niefortunnego tytułu bardzo mnie cieszą Wasze komentarze, za które dziękuję

pozdrawiam.elka

[lczerwosz]

Nie, kołderka nie jest podmiotem lecz bezdomność, którą można zobaczyć w głodnych oczach, dziurawych kieszeniach, stercie gazet i w milczeniu, które błaga o pomoc...taki obrazek widziałam i opisałam...wytartym frazesem, za który przepraszam.

Nie o przeprosiny chodzi, a o wyrównany poziom tytułu wiersza z resztą, czyli treścią wiersza. Może "bezdomność" jako tytuł. Pojedyncze słowo nie może być oceniane ze względu na częstość użycia, najczęściej nowych słów nie tworzymy w wierszach. Ale z drugiej strony, bezdomność to kawa na ławę zupełnie. Im dłużej o tym myślę, tym bardziej przyzwyczajam się do niemego krzyku. Może rzeczywiście.