W ogrodzie bez zmian

[Ratana]

Żyję na plantacji uschniętych gałązek i niechętnie
nazywam ją domem. Za rozsiane przykrości
obwiniam ogrodnika, bo nie wyplenił złych myśli,
podlewał smutnostany.

Szelest to posłaniec trudnej ciszy, wolę mieć Cię blisko,
kiedy krzyczę. Nie zamartwiaj, że w pole pokrzyw
wkraczam tangiem. Poparzone stopy bolą mniej,
kiedy tańczę.

[iTuiTam]

Z takiego niby domu lepiej szybko wyjść. Poszukać innego ogrodnika, który zasieje słoneczniki, albo zacząć wyrywać chwasty.

Tańca w pokrzywach nie zazdroszczę, swoisty masochizm uczuciowy i nie tylko. Co prawda, jeśli się tańczy, to kontakt z pokrzywami nie jest stały.

[Napoleon North]

Ave

Czemu to ludzie piszą o na siłę napełnianej pustce .A ogród od początku nie musi być kolorowy.
Zanim wybiją kiełki to przecież sama pustka.

[Bożena]

podoba mi się ten sposób opisania sytuacji peelki- jest nadzieja, że w ogrodzie i kwiatki zakwitną choćby samosiejki pozdrawiam

[mazi]

Wiele osób zawodzi,wiele dni jest bez nadziei, a jednak wstajemy mimo bólu. To wielka siła i nie wszyscy ją mają... pozdrawiam serdecznie

[Ratana]

Pięknie Wam dziękuję za opinie
Napoleon North, nie wiem, dlaczego ludzie piszą o zapełnianiu pustki na siłę, ale o tym dokładnie jest ten wiersz. Ja ostatnio piszę o tym ciągle. Mimo młodego wieku męczy mnie czekanie na zakwit ogrodu. A może boję się, że na suchej glebie nic się nie przyjmie... ; )

[Mirek]

hm ... się spóźniłem ale tak sobie myślę, że pustkę przeważnie wypełniamy sobą
wypełnianie jej na siłę powoduje mniejsze lub większe katastrofy
sorry tak mi się porefleksiło