listonosz nie dzwoni nawet raz

[Alga]

mówisz do mnie inaczej kochany a cisza
która nas odciąga przywodzi jaśminy
jakie nagłe rzęs oddalenie miałoby sens
gdyby nie obrazy

odlepianie nosów od szyby z dwóch stron
gdy paznokcie rysują w powietrzu powroty
uwalniamy więc ręce od siebie by chłonąć
co niedotykalne

bo tak się właśnie do obrazu wgląda
cofając kroki

tylko niepokój szczęka
ząb o myśl
myśl o ząb
zamoknięta bombonierka



fragment wiersza Urszuli Kozioł "Jesteś za blisko"

[Marcin Sztelak]

Dobry liryk, jednak w tym momencie tkwi chyba jakiś błąd: jakie nagłe rzęs oddalenie miałoby sens - pewnie spowodowany dziwną inwersją lub brakiem interpunkcji. I co przed niedotykalne raczej niepotrzebne.

Pozdrawiam.

[alchemik]

Dla mnie to piękny wiersz o pamiętaniu. O pamięci miłości.
Obrazy to pamięć i tęsknota.
I wyglądanie listonosza, co w naszej wirtualnej rzeczywistości przekłada się na SMSy, maile.

A zbliżenie ma to do siebie, że się kończy.
Nawet jeżeli na chwilę, na czas jakiś.

Zostają obrazy i oczekiwanie na listonosza.

I uwierz, wiem co piszę.

Z Marcinem zgadzam się co do tego co przed niedotykalne.

Ja jeszcze zmieniłbym zamoknięta na zmoknięta.
Ale to nie ma szczególnego znaczenia, tylko dla mojego wyczucia rytmu.

Poza tym, bardzo pięknie, lirycznie.

Pozdrawiam