Para

[kocimiętka]

Kocham cię, choć wracasz
świtem bez kluczy.
Zamiast wieczorem pić wino,
wyciągasz mnie na spacer w deszczu,
by w jego chłodzie mocniej
parzyć moje usta.

Chcesz mego drżenia. Powodu
do gorącej wody w wannie i zrywania
mokrych koszul.
Guziki rozstrzeliwują parę.
Zbieram je i przyszywam kolejny raz. Lubię kiedy
strzelasz z nich nie czekając
na deszcz.

Palisz w łóżku. To nie jedyna twoja wada
na szczęście. Doskonałość wzbudza we mnie
lęk. Przed odczłowieczeniem bronię się
ułomnościami. Twoimi też.

brzydka ona brzydki on

Gdy tak na mnie patrzysz
guziki popełniają samobójstwo.

[Miladora]

Kocia - masz ciekawe momenty w wierszu i masz takie, które by można było z pożytkiem dla niego zmienić.

- Kocham cię, choć wracasz
świtem bez kluczy. - a nie lepiej "o świcie"?
- wyciągasz mnie/jego chłodzie/moje usta/mego drżenia - za dużo zaimków, a "cię" tworzy rym z "mnie".
- Chcesz mego drżenia. Powodu
do gorącej wody w wannie - "mego" bym opuściła. "Powodu do gorącej wody w wannie" brzmi dość niezręcznie - da się jakoś inaczej to ująć?
- Guziki rozstrzeliwują/strzelasz z nich - powtórzenie.
- Zbieram je i przyszywam kolejny raz. - skoro czas teraźniejszy ciągły, to "kolejny raz" zbędne.

Trochę do dopracowania, usunięcia zbędnych słów i będzie w porządku, moim zdaniem.

Wszystkiego dobrego

[Alek Osiński]

Palisz w łóżku. To nie jedyna twoja wada
na szczęście. Doskonałość wzbudza we mnie
lęk. Przed odczłowieczeniem bronię się
ułomnościami. Twoimi też.

Ta strofa mi się bardzo podoba

Natomiast nie wiem o co chodzi
z tymi guzikami, naprzód strzelają
potem popełniają samobójstwo, jakoś
trudno to sobie wyobrazić.

Pozdrawiam

[Arti]

kocham cię, choć wracasz
świtem bez kluczy.
Zamiast wieczorem pić wino,
wyciągasz mnie na spacer w deszczu,
by w jego chłodzie mocniej
parzyć moje usta.

Chcesz mego drżenia. Powodu
do gorącej wody w wannie i zrywania
mokrych koszul.
Guziki rozstrzeliwują parę.
Zbieram je i przyszywam kolejny raz. Lubię kiedy
strzelasz z nich nie czekając
na deszcz.

Palisz w łóżku. To nie jedyna twoja wada

to bym wyrzucił, masz później drugi raz deszcz, poza tym nie kupuję tej strofy
widzę to tak:

kocham cię, choć wracasz
świtem bez kluczy.
Chcąc mego drżenia. Powodu
do gorącej wody w wannie i zrywania
mokrych koszul.

Guziki rozstrzeliwują parę.
Zbieram je i przyszywam kolejny raz. Lubię kiedy
strzelasz z nich nie czekając
na deszcz.

Palisz w łóżku. To nie jedyna twoja wada
na szczęście. Doskonałość wzbudza we mnie
lęk. Przed odczłowieczeniem bronię się
ułomnościami. Twoimi też.

brzydka ona brzydki on

Gdy tak na mnie patrzysz
guziki popełniają samobójstwo.

bardzo dobry wiersz
dzięki