Mamo

[EdwardSkwarcan]

zawsze myślałem że zostaniesz wieczna
wracałem z rozżaleniem – rzuciła dziewczyna
tuliłaś mnie w ramionach bym ból serca wyznał
w serdecznych rękach była jedyna ucieczka

koiłaś wszystkie skargi niepowodzeń dziecka
śniłem niejednokrotnie by ten czas zatrzymać
życie ukradło chwile szczerych z tobą wyznań
mogę smutkiem nieśmiało dziś pamięcią sięgać

grudki ziemi i marmur tylko łez potokiem
dotyk zimny tak boli pragnie serce sercu
trudno mamo tęsknotę na wyżyny podnieść

kiedy brak sił oparcia i nadszedł czas lęków
bezradne są bez ciebie zagubione dłonie
proszę pomóż w kłopotach dorosłemu dziecku

[Leon Gutner]

W milczeniu i zadumie .

Z uznaniem L.G.

[tabakiera]

Piękny Sonet, miło Ciebie odnaleźć, Edwardzie.
Tylko wiesz, ja bym się tu pokusiła o wprowadzenie interpunkcji,
pozdrawiam.

[ELKA]

Wzruszyłeś mnie Edwardzie...dzieląc się tęsknotą i wspomnieniem o mamie, w ten zadziwiająco

subtelny sposób.

Dziękuję za ten wiersz.

Pozdrawiam. elka.

[Liliana]

Ed