zanim kobieta zapłonie [odpowiedź]

[Alga]

Na chwilę przed zenitem, gdy kobieta płonie,
odsłonięta jak radość, co w jej oczach wzbiera,
kiedy czujesz podskórnie, że całkiem w niej toniesz
na jedno uderzenie czas z tobą umiera.


Ta ostatnia sekunda skronie ci rozdzwania
wodospadem pragnienia, powietrza tężeniem.
Czujesz ją, spadacie w głąb bezpamiętania -
w zastygłym chronometrze nowe uderzenie.

Twoje ciało miliardem roześmianych oczu,
które ona otwiera dotykiem motylim.
Słyszysz jej głos miodowy jak saksofon w nocy
pieści Twoją poduszkę, bo „Lily was here”.

Dodano -- 05 lis 2015, 8:31 --

Z inspiracji erotykiem pewnego Poety.

[lczerwosz]

erowertryczka

[Alga]

O jedno "erotycznie brzmiące 'r' " za dużo.
Należy zatem rozwinąć myśl.

[Leon Gutner]

Najbardziej pierwszy czterowers.
Ciekawie złożony

Ale w nocy broń boże saksofonów!
Trudno będzie zasnąć

Z uszanowaniem L.G.

[Alga]

Tutaj wyjaśnienie inspiracji:

https://poema.pl/publikacja/208961-kied ... ciu-erotyk

Dodano -- 05 lis 2015, 22:45 --

Leonie - cieszę się, że chociaż pierwsza strofa.

A saksofon potrafi sączyć się w ciszę jak aksamit.

Dziękuję, że czytasz.

Pozdrawiam

[lczerwosz]

O jedno "erotycznie brzmiące 'r' " za dużo.
Należy zatem rozwinąć myśl.

fakt
erowertyczka, nawet brzmi !
nie rozwinę dziś, choć bym chciał, ale wrócę tu.

[eka]

A saksofon potrafi sączyć się w ciszę jak aksamit.

Święta prawda.


Udana liryczna odpowiedź. W pierwszym momencie pomyślałam o peelki rozmowie z Tetmajerowskim Lubię kiedy kobieta... a tu PaNZet i jego erotyk.

Pozdrówki dla Was ode mnie.

Świetny wiersz.

[Alga]

Leszku - a ja czekam na rozwinięcie

Eko - bardzo się cieszę, i nawet skojarzenie, dziękuję za taki pozytywny odbiór

Pozdrawiam

[lczerwosz]

Nie wiem, czy na pewno to ten saksofon, ta saksofonistka z tym gitarzystą
https://www.youtube.com/watch?v=3SfSQ3lQmJw
ale jej chropowata gra cudnie współbrzmi z miękkimi dotknięciami strun gitary - to rola mężczyzny, Pana Zet, jak udało mi się ustalić, zresztą nieważne dla Twojego wiersza.
Inspirację przeczytałem a słuchając muzyki i czytając opowiadanie o PL-ce, przez chwilę sam poczułem się jakby w tunelu. No nie tym, jaki może się kojarzyć z tematem, lecz ten z opowieści ludzi, którzy doświadczyli śmierć kliniczną. A może to skojarzenie z jednym i z drugim.
Jak pisze Leon, trudno potem zasnąć. Trzeba poczekać, aż saksofon wygra wszystkie swoje dźwięki.
Czy trzeba wtedy odejść? A czy taką chwilę można powtórzyć?

[Alga]

Tak, to ten utwór. Idealnie wsącza się pod skórę, przesyca ciemność. ja te dwa głosy instrumentów odbieram odwrotnie - męski - drażniący, kobiecy - aksamitny.

Mam obawy myśląc o tunelu, w który Cię ...zaprosiłam, bo skojarzeń ze śmiercią kliniczną nie miałam, ale może ogólnie to pójdzie w stronę melanżu nieziemskich doznań?

Twoje pytania zawisły w powietrzu jak nienapisane rymy

Dziękuję za ponowne czytanie i powrót.

Pozdrawiam