nie przestawaj

[ELKA]

Właśnie, o to chodzi...dotknęłaś istoty problemu.

Dziękuję Em.

[Podróżniczka]

Krótki tekst, ale jakże wymowny
Pozdrawiam

[lczerwosz]

Nie przestawaj, nawet na wierzbie.

- Hej tam na tratwie!
- No to co, że na tratwie!

[ELKA]

Podróżniczko, dziękuję za odwiedziny...

[pallas]

Obiecać można wiele. Czasem nawet za wiele.
Ale, żeby tak prosić i to o gruszki na wierzbie.
Pewnie dlatego, że peelka chce poczuć coś nowego
od tych, po których by się tego nie spodziewała.
Takie właśnie nie spodziewane,
zaskakujące sytuacją pozwalają nam
odkryć sens tego, czego nie wiedzieliśmy,
a ukazało się w tak dziwnej formie.
Bo to właśnie złudzenia czasem niszczą świat.
Ogólnie mnie się podoba.

Teraz się pewnie narażę wielu osobą:
Nie ma utartych słów czy sformułowań,
to, że zostały wykorzystane wiele razy,
nie odbiera im blasku, a nadaję co raz więcej znaczeń.
My ludzie myślimy, że słowo ma jeden sens, a tak nie jest,
i dlatego często błądzimy powtarzając te same błędy,
bo uczą one tylko dane pokolenie.

Piotrek

[ELKA]

Leszku, Tytanie

[Patka]

Nie ma utartych słów czy sformułowań,

Wybacz, pallasie, ale skąd taka pewność? Rozumiem, że możesz mieć swoje zdanie, ale ty, zdaje się, że mówisz za wszystkich.

[ELKA]

Teraz się pewnie narażę wielu osobą:

Przyznam, że zdziwiły mnie te słowa...każdy ma prawo do własnego zdania, nawet jeśli te słowa różnią się od zdania innych ludzi...bo to świadczy o myśleniu...

Piotrek wypowiedział się we własnym imieniu, nawet się pod tym podpisał, więc nie bardzo rozumiem Patko, Twojego sarkazmu. Może ja nie rozumiem jakichś ukrytych prawd

tego forum, wobec tego proszę o oświecenie, żebym mogła dostosować komentarze do wymagań i oczekiwań...

Pozdrawiam.elka.

[pallas]

W poście wyrażałem swój pogląd Patka.
Ale oczywiście rozumiem twoje zdanie,
bo ile razy można używać tych samych słów.
Może pójdziemy za hasłami futurystów
i zniszczymy to co już w literaturze wymyślono.
Ale o wiele ciekawiej wymyślić coś nowego,
byle by było to zrobione z głową.
A do odkrycia przecież jest tak wiele,
nawet w tych samych słowach.

Nigdy niczego nie jestem pewien,
bo gdybym był wpadłbym w skrajności.
A tak zazwyczaj jestem w środku, co nie
zawsze jest dobre dla mnie.
Bo czasem nikt nie mam racji, a wszyscy ją mają.

Wiem, że nie na temat.

Piotrek

[Gloinnen]

Zastanawiające - dlaczego my, kobiety, tak lubimy być zwodzone pięknymi słówkami, dlaczego jesteśmy gotowe uwierzyć w piękne słówka i cieszyć się czymś, o czym z góry wiemy, że jest nieprawdziwe, iluzoryczne?

Wiersz opiera się na banałach. Gruszki na wierzbie - fakt, ale to frazeologizm, niech więc pełni swoją funkcję jak należy. Jest ok. "Wiatr we włosach" to z kolei bardzo oklepana metafora szczęścia, ale też młodzieńczych nadziei, radosnej niepewności, z którą peelka gotowa jest wkroczyć w nową relację.
Nie wiem tylko, czy ta banalność nie jest świadomie zamierzona i czy Autorka zza kurtyny nie puszcza do nas perskiego oka, nie podkpiwa sobie z sentymentalizmu swojej peelki.
Bo początek niewątpliwie zawiera dystans oraz ironię, szkoda tylko, że w ilościach śladowych. A temu tekstowi przydałoby się tych ingrediencji znacznie więcej, wtedy byłby naprawdę udany.

Pozdrawiam,


Glo.