Jeżeli szkło, to tylko takie, które kiedyś rozbijesz

[Mchuszmer]

Witaj, Glo,
również jestem pod wrażeniem, oczywista rzecz, wiersz od początku wyróżnia się artystycznym szlifem i klimatem, duszą. Naprawdę powinienem teraz robić coś innego , ale tekst mnie nie tylko zatrzymał, ale odciągnął w swój świat.

Ujmuje na pewno samotność w tych wersach, ciekawe i sensytywne ukazanie takiego "dotykania umysłem", motyw, jak dla mnie, nieznajomego - jakiejś bratniej duszy, nie wiadomo czy istniejącej, która na razie jest tylko kształtem wyrwy w nocy, pustką; odosobnienie w przestrzeni tego miasta,
ale jaka to jest przestrzeń? Hm, gdzieś tak przy wycieku danych i płynnym szkle naszło mnie skojarzenie z kontaktami w sieci,
w każdym razie, jeśli tak nawet jest, jest, to zostało to podane nienachalnie, w sposób otwarty na inne interpretacje.
Bardzo skierowane do wnętrza, choć tyle poszukiwań. Piękna puenta, o wymowie podkreślonej kursywą: zwrot do kogoś - mówienie, otwarcie. Aczkolwiek możliwe że nie trafia na podatny grunt, właściwą osobę, jak list w butelce.

Jeden tylko szczegół mnie odrobinę uwierał,
"trzęsą nocną maszynerią" - pomyślałem, że mogłoby być wstrząsają nocną maszynerią, "trzęsą" wydaje mi się nie do końca pasować, jako nieco za słabe tutaj;
podoba mi się w relacji tego wersu z poprzednim ten kontrast, choć może źle wyczuwam? - bo "tylko" wilgotne (co brzmi delikatnie) podmuchy wstrząsają tą przepastną maszynerią, a jeśli tak, to może warto podkręcić efekt? Ale to przecież drobiazg wstrząsany subiektywnym odczuciem :-).

Elfie pozdrowienia

[Gloinnen]

Dziękuję serdecznie wszystkim czytelnikom i zapraszam na .

Każda z przeczytanych interpretacji jest trafna, choć dotyczy oczywiście innego aspektu wiersza. Cieszę się z Waszego odbioru i z podjętych udanych prób zrozumienia, "co Autor miał na myśli."
Duża ilość pochwał - jak zwykle - mocno mnie peszy.

Jeszcze raz wielkie, wielkie dzięki.

NB.

ELKA - miło mi, że zainteresowały Cię moje wiersze, jednakże nie stawiałabym ich nikomu za wzór "jak pisać". Choćby dlatego, że każdy Autor powinien znaleźć swój język, swoją tonację, swoją niepowtarzalną formę wyrażania myśli i emocji, nie sugerując się poetyką innych. A poza tym są na pewno poeci lepsi ode mnie i głupio się czuję podniesiona do rangi jakiegoś "guru".

Mchuszmer - masz rację z tym "wstrząsaniem" - to j e s t dobitniejsze. Doceniam Twoje wyczucie słowa

Pozdrawiam,


Glo.

[ELKA]

ELKA - miło mi, że zainteresowały Cię moje wiersze, jednakże nie stawiałabym ich nikomu za wzór "jak pisać". Choćby dlatego, że każdy Autor powinien znaleźć swój język, swoją tonację, swoją niepowtarzalną formę wyrażania myśli i emocji, nie sugerując się poetyką innych. A poza tym są na pewno poeci lepsi ode mnie i głupio się czuję podniesiona do rangi jakiegoś "guru".

Masz rację Glo, tylko w tych poszukiwaniach własnego stylu, dobrze jest poznać wszystkie style, a Twój jest wyjątkowy i warty dokładnej analizy, co nie znaczy, że będę kopiowała Ciebie, bo to raczej niemożliwe,

choćby dlatego, że nie dorastam Ci do pięt.

Nie wiem, dlaczego czujesz się głupio, to piękne być dla kogoś światełkiem...

Pozdrawia.elka.

[coobus]

Brakowało tu ostatnio Ciebie i twoich wierszy, Glo. Ten wiersz mocno to uświadamia. z uznaniem dla talentu.

[skaranie boskie]

Nareszcie nasza Glo zabłysnęła pełnią talentu.
Przyznam, że dane mi było poznać ten wiersz jeszcze przed publikacją i gorąco za nią orędowałem.
Celowo powstrzymałem się od komentarza, żeby niczego nie sugerować. Jak widać, miałem rację.
Glo, tylko tak dalej, a ten Nobel... Szkoda tylko, że ja nie dożyję.
Ale wypić mogę a priori...


PS. Nie odbieraj tych pochwał, jako jakiejś egzaltacji. Ja zwyczajnie pozostaję pod urokiem większości twoich wierszy. Nie omieszkam jednak - jeśli zdarzy Ci się napisać gniota - pojechać sobie po nim (i po Tobie), jak po przysłowiowej burej suce.

[Mchuszmer]

Glo, nawet powiedziałbym, że Skowy... czy ta nocna maszyneria.

[lczerwosz]

jeśli zdarzy Ci się napisać gniota - pojechać sobie po nim (i po Tobie), jak po przysłowiowej burej

jeszcze nie widziałem, ale jakby co, to służę pomocą (Glo, a nie skaraniu!)

[Gajka]

Glo - Ty ze swoją poezją jesteś bezbłędna, trafiasz w sedno, że aż cierpnie skóra

[anastazja]

Wiatr porywa mnie w miasto, przed zimą obdarte
z gniazd oraz liter.

- bardzo smakowite przenośnie. Piękny wiersz Glo. Wczoraj myślałam o Tobie, gdzie się podziałaś miło , ze jesteś - pozdrawiam.

[Halina S]

czytałam ten wiersz w dniu, gdy został opublikowany i wciąz do niego wracam.
Jest przepiękny... wyjątkowy.