Dojrzałość

[Malwina]

Łatwiej jest zburzyć niż naprawić,
destrukcja ciągle się rozpycha,
a ja bym chciała żyć spokojnie,
i jak najczęściej się uśmiechać.

Noc często straszy upiorami,
czasem wydaje się zbyt długa,
lecz w końcu ranek ją przegoni
i smutek znika w słońca strugach.

Nawet gdy chłodno, deszcz zacina,
lecz światło wpada upragnione,
czekam na ciebie aż zadzwonisz,
albo pospiesznie sama dzwonię.

I wiem już co jest ważne w życiu,
pogoda tutaj bez znaczenia,
wystarczy mieć przy sobie kogoś,
kto zechce w radość wszystko zmieniać.

[Gloinnen]

Sympatycznie.

Łatwiej jest zburzyć niż naprawić,

Święte słowa.

a ja bym chciała żyć spokojnie,
i jak najczęściej się uśmiechać.

Wszyscy marzymy o takim harmonijnym, zwyczajnym szczęściu, bez zawirowań, wzlotów i upadków.

czekam na ciebie aż zadzwonisz,
albo pospiesznie sama dzwonię.

To piękne, gdy ma się na kogo czekać, albo do kogo dzwonić.
I z kim tworzyć codzienną radość, nawet na przekór popełnianym błędom. Bo pewnie takie się zdarzają, skoro piszesz na początku o destrukcji. Ale ważne jest, aby iść zawsze naprzód, ufając temu, co przynosi każdy dzień.

I wiem już co jest ważne w życiu,
pogoda tutaj bez znaczenia,
wystarczy mieć przy sobie kogoś,
kto zechce w radość wszystko zmieniać.

Pointa trochę mnie rozczarowała. Za bardzo oczywista i przewidywalna, chociaż niewątpliwie tak właśnie jest.

A gdyby jednak pójść może bardziej w kierunku humorystycznym? byłoby ciekawiej...

Przyjemnie mi się jednak czytało, bo potrzebuję ostatnio takich optymistycznych dopalaczy.

Dziękuję i pozdrawiam,


Glo.

[Malwina]

Glo, dziękuję, pomyślę o drugim zakończeniu, specjalnie dla Ciebie

[Leon Gutner]

Nie wiem czy można bardziej tkliwie taktowniej i bardziej kobieco ubrać wiersz w damskie chcenia .
Jesteś bardzo prawdziwa w swoich myślach Malwinko a to sprawia ze Leo odbiera cię tak naturalnie i prawdziwie .

Z ukłonem L.G.

[e_14scie]

oj tak Malwino
koniecznie spłentuj, ciut mocniej, albo bardziej nieoczekiwanie

a wiersz? Sama racja

[Miladora]

W Twoim stylu wiersz, Malwinko.
Z cyklu podnoszących na duchu. I dobrze, bo często jest to potrzebne...

Ale mam sugestie:

- lecz w końcu ranek ją przegoni
i smutek znika w słońca strugach. - tu by się następstwo czasów przydało, czyli:
- lecz w końcu ranek ją przegoni
i smutek zniknie w słońca strugach.

- lecz w końcu ranek/lecz światło wpada - podobne frazy, można coś zmienić.
Zwłaszcza że to "lecz" jest jakby nie za bardzo spójne:
- Nawet gdy chłodno, deszcz zacina,
lecz światło wpada upragnione, - bardziej sensowne jest w połączeniu z "nawet" - "to światło wpada..."

- czekam na ciebie aż zadzwonisz, - na pierwszy rzut oka kojarzy się, że to ten ktoś "dzwoni", nie telefon.
Może:
- czekam na ciebie byś zadzwonił?

A co do pointy, także można trochę inaczej to ująć, bardziej ogólnie:
- wystarczy mieć przy sobie kogoś,
wtedy się w radość wszystko zmienia.

Dobrego

[Ewa Włodek]

oj, to, to, Malwino! Sama racja, od początku do końca! Bardzo akuratne przesłanie...


Mnóóóstwo ciepła posyłam, z uśmiechami..
Ewa