Płonąca Werona

[ELKA]

To była moja wyśniona Werona,
jak dziś wspominam, wtedy niemal konam.
Szept, co rozbierał, aż spadały stringi,
pływałam naga w jego oczach piwnych.

Najpierw powoli, by rytm dopasować,
wszystko poddane, wyłączona wola.
Walenie serca, gdy zdążam na szczyty,
w dzikim pragnieniu z pierwotnego bytu.

Niech żyje miłość, ona ponad wszystko.
Czuły kochanek, ta cudowna bliskość.
Znaczy na skórze zdobyte rewiry,
warty jest tego, by umrzeć dla chwili.

Więc umierałam w momentach bezdechu,
z piersią nabrzmiałą poszukując grzechu,
a dłonie kradły okrzyki szalone
jeszcze i jeszcze, niech cała zapłonę.

Tak, dumna jestem z pełni kobiecości,
pamiętam zachwyt, który w oczach gościł.
Mówiłeś jesteś jedyną na świecie,
prawda to jeszcze? Taka byłam przecież.

[iTuiTam]

Przeniosłam wiadomość z Pojedynków.

Gratuluję zwycięstwa.


Bardzo Ci się udała ta stylizowana impresja - słownictwo epokowe poza stringami, bo ich, jak mniemam, nie było za czasów J i R.

[ELKA]

Bardzo Ci się udała ta stylizowana impresja - słownictwo epokowe poza stringami, bo ich, jak mniemam, nie było za czasów J i R.

Elu, dziękuję. Masz rację stringi nie pasują do epoki, ale inne nazwy głupio brzmiały...

Pozdrawiam.elka

[lczerwosz]

pantalony - czemu nie

[ELKA]

Opadające pantalony...

[iTuiTam]

Bardzo Ci się udała ta stylizowana impresja - słownictwo epokowe poza stringami, bo ich, jak mniemam, nie było za czasów J i R.

Elu, dziękuję. Masz rację stringi nie pasują do epoki, ale inne nazwy głupio brzmiały...

Pozdrawiam.elka

To nie był, imienniczko, jak mniemam <--- ależ mi się to przypomniane mniemanie podoba --- zarzut. Stylizowana impresja nie musi być dokumentem historycznym.

A pantalony, mimo że urzekające, niestety naruszyłyby rytm - też.

[lczerwosz]

To była moja wyśniona Werona,
jak dziś wspominam, wtedy niemal konam.
Szept, co rozbierał, aż po pantalony,
pływałam naga w łożu z uwielbianym.


dodane 22:52
może lepiej naga pływałam...

[ELKA]

Stylizowana impresja nie musi być dokumentam historycznym.

Oczywiście, że nie musi... Elu, ja nie odebrałam tego, jako zarzut, tylko pomyślałam o bieliźnie Julii... i cieszę się, że to za nami.

Dodano -- 21 lut 2016, 22:44 --

To była moja wyśniona Werona,
jak dziś wspominam, wtedy niemal konam.
Szept, co rozbierał, aż po pantalony,
pływałam naga w łożu z uwielbianym.

No proszę...

[alchemik]

Daj sobie, po prostu, Elu, spokój z tymi opadającymi majtkami.

To wiersz o umieraniu z miłości.
I o śmierci z miłości, w nawiązaniu do Werony.
A jednak przede wszystkim o małej śmierci, la petite mort, tak nazywają orgazm Francuzi.
W tym przypadku umieranie może się powtarzać.

Fakt, stylizowany i nieco ironiczny, a jednak erotyk.

Zamiast zrzucać majtki, figi, pantalony, stringi i barchany, napisz tak...

To oczywiście przykładowo, bo nie chcę nic narzucać, ale możesz przyjąć w podarunku od przyjaciela.

To była moja wyśniona Werona,
jak dziś wspominam, wtedy niemal konam.
Szept, co rozbierał do ostatniej nitki.
Pływałam naga w jego oczach piwnych.


Mogłoby być i tak...

To była moja wyśniona Werona,
jak dziś wspominam, wtedy niemal konam.
Szept, co rozbierał ze wszelkiej bielizny.
Pływałam naga w jego oczach piwnych.


Jurek

Erotyk jak się patrzy.

[ELKA]

Witaj Jerzy.

To była moja wyśniona Werona,
jak dziś wspominam, wtedy niemal konam.
Szept, co rozbierał ze wszelkiej bielizny.
Pływałam naga w jego oczach piwnych

Ta wersja mi się podoba, ale ktoś mi bliski uznał, że wers z tymi stringami, bardziej działa na wyobraźnię, więc... niech tak może zostanie.

Dziękuję Jurku, że zadałeś sobie trud, że chciałeś pomóc, super z Ciebie przyjaciel.

Pozdrawiam.elka.