ponownych narodzin nie będzie

[Bożena]

już
nie odnajdę właściwych gestów tam
gdzie ich nie ma
nie wiem skąd czerpać słowa
skoro źródła wyschły dawno temu
a przecież nic nie wskazuje na ocieplenie

na nic próby obłaskawienia burz i sztormów
pejzażem raju koiłam duszę
piersi czekały na pokarm gotowe obdarzyć
lecz rzucone ziarno nie wzeszło

na nic ofiary składane ukradkiem z zapisanych kartek
pociętych równo
niedomówieniami próbowałam uprosić nieprzyjazne wichry
znad surowych lądów
przywiewały tylko zapach śmierci

chcąc zebrać siły do dalszego lotu
jak ptak kołując by ciepłe powietrze uniosło
w przyjazne ramiona
w wirze nad taflą wody ujrzałam zasmuconą twarz
Martina Edena

II wersja- poprawiona


nie odnajdę właściwych gestów
tam gdzie ich nie ma
skąd czerpać słowa skoro źródła wyschły
dawno temu

na niczym spełzły próby obłaskawienia burz
gdy wiadra były za ciężkie
koiłam duszę pejzażami z ogniem w tle
piersi czekały na pokarm gotowe obdarzyć
lecz rzucone ziarno nie wzeszło

ofiary z zapisanych kartek
całopalne
parzyły dłonie coraz częściej
niedomówieniami próbowałam uprosić o litość
nieprzyjazne wichry
znad surowych lądów przywiewały tylko zapach śmierci

chcąc zebrać siły do dalszego lotu
kołuję jak ptak by ciepłe powietrze uniosło
w przyjazne ramiona

nad taflą wody ujrzałam zasmuconą twarz
Martina Edena

[SamoZuo]

Naprawdę świetny wiersz

Pozdrawiam

[Alek Osiński]

Mi też się podoba
wiersz oddycha
możnaby dopieścić wersyfikację
ale i tak ogólnie jest
chociaż wiersz smutny

[Hariharahani]

ogolnie -

w szczegolach - przeszkadza mi "a nic"' i "na nic" x2

chcialam cos podocinac, ale nozyczki mnie opuscily dzisiaj -
jeszcze pomysle.....

nad wersyfikacja tez bym sie zastanowila - szczegolnie, ze samotne i wstepniakowe " juz" strasznie krzyczy i przyspiesza rytm serca, a w sumie po co?

Pozdrowionka

[Gloinnen]

nozyczki mnie opuscily dzisiaj

Mam!!!

[Gloinnen]

I zaraz zrobię z nich użytek...

Wiersz jest rzeczywiście bardzo ciekawy, emocjonalny, dlatego warto pomyśleć, jak te emocje wydobyć, usuwając zapchajdziury oraz wylewając nadmiar piany. Zaproponuję moją wersję, choć oczywiście - wszystko do przemyślenia.

"nie odnajdę właściwych gestów tam
gdzie ich zabrakło
skąd czerpać słowa
skoro źródła dawno wyschły
nic nie wskazuje na ocieplenie ---> pozbyłam się nadmiaru przeczeń i watoliny.


zbędne próby obłaskawienia burz ---> burz i sztormów to trochę powtarzanie tej samej myśli, wybrałam burze; sztormy kojarzą się z morzem, którego w wierszu nie ma.
piersi czekały na pokarm gotowe obdarzyć
lecz rzucone ziarno nie wzeszło ---> wyrzuciłam wers, gdzie pojawiły się naraz - raj, dusza, pejzaż - tutaj według mnie już ocierałaś się o kicz.

składałam na próżno ofiary
z zapisanych kartek ukradkiem
pociętych niedomówieniami
próbowałam uprosić wichry ---> uprosić o co? może lepiej - "przebłagać"??? "nieprzyjazne" usunęłam - zbędne
znad surowych lądów
przywiewały tylko zapach śmierci

jak ptak obdarty z ciepła
kołując w wirze
nad taflą wody
ujrzałam zasmuconą twarz
Martina Edena" ---> ostatnią skróciłam, oparłam na przerzutni i dopisałam jedną własną metaforę, która - według mnie - oddaje chyba uczucia peelki.

Z przyjemnością obserwuję, jak piszesz coraz lepiej, zwłaszcza przerzutnie Ci dobrze wychodzą i interesujące, przestrzenne obrazy, lubię takie klimaty, mentalne krajobrazy. I stan ducha peelki bardzo mi bliski:

na nic próby obłaskawienia burz i sztormów
pejzażem raju koiłam duszę
piersi czekały na pokarm gotowe obdarzyć
lecz rzucone ziarno nie wzeszło

Ogromne starania podjęte, aby uczucie wykiełkowało. Do tego - mnóstwo złudzeń i nadziei, kórymi peelka usiłuje złagodzić rozczarowania. Drzemie w niej ogromna gotowość kochania... Przywołujesz obraz macierzyństwa - to także kojarzy się z czułością, nikomu niepotrzebną, zmarnowaną, skoro "rzucone ziarno nie wzeszło".

na nic ofiary składane ukradkiem z zapisanych kartek
pociętych równo
niedomówieniami próbowałam uprosić nieprzyjazne wichry
znad surowych lądów
przywiewały tylko zapach śmierci

Skojarzyło mi się z nieodwzajemnioną miłością, zapisaną w wierszach. Ale to na nic. Poezja nie jest magią, niestety, nie wyczaruje wzajemności. Milczenie wydaje się próbą wygaszenia gniewu, złości, żalu - ale to nic nie daje, tam, gdzie uczucia zabrakło, nie ma czego wskrzeszać, nie ma na co czekać.

W ostatniej strofie jest ogromny ładunek tęsknoty.

Treść trafiła do mnie, już mówiłam, dołączam się do peelki, jeśli wolno.

I podoba mi się odniesienie literackie.

Pozdrawiam, czekam na kolejne wiersze; idziesz moim zdaniem w dobrym kierunku, tylko doradzam, abyś próbowała bardziej się streszczać

Pozdrawiam,


Glo.

[Marcin Sztelak]

Ogólnie podoba mi się ten smutny wiersz, poddałbym go jeszcze obróbce bo warto.
Pozdrawiam.

[Bożena]

SamoZuo- dziękuję -

Mi też się podoba
wiersz oddycha
możnaby dopieścić wersyfikację

- dziękuję za - ddech- oddychający wiersz- fajnie

ogolnie -

w szczegolach - przeszkadza mi "a nic"' i "na nic" x2

- amnie nic a nic wcale nie przeszkadza ale pomyślę- dziękuję za komentarz

Glo- za taki komentarz oddaję swoją duszę naprawdę dziękuję za poświęcony czas

napewno skorzystam z wskazówki dotyczącej- "uprosić"- właśnie zabrakło o co- mój błąd- tym bardziej dziękuję- bo ja pisząc czułam a okazuje się że brak istoty- wątku

Pozdrawiam, czekam na kolejne wiersze; idziesz moim zdaniem w dobrym kierunku, tylko doradzam, abyś próbowała bardziej się streszczać

- smarujesz miodkiem- wiesz- przeważnie moje twory są właśnie takie suche- okrojone- tu miałam potrzebę ubrania większej ilości słów- cos moze przytnę ale tym razem chyba nie za wiele- buziaczki i wszystkiego naj... jeszcze w Nowym Roku

Dodano -- 12 sty 2012, 21:20 --

jest druga wersja-

[Hariharahani]

Klamczucha!
No i udaly sie ponowne urodziny

W drugiej wersji wiersz brzmi duzo lepiej.

Pozdrowienia


P.S. - klamczucha - to tylko ma byc dowcip sytuacyjno-tytulowy.
Tlumacze sie od razu, bo nigdy nic nie wiadomo
Szczegolnie po doswiadczeniach ostatnich dni

[atoja]

II wersja brzmi znacznie lepiej
z pewnością nie skończy jak
Martin Eden
pozdrawiam