Dom wschodzącego słońca*

[Ewa Włodek]

Edycie Soerensen ad vocem


strach jest zimny i cuchnie agonią
jak koloid lepi się do skóry
w bezdechu i stuporze

w tym domu słońce wzejdzie w czerwieni i czerni
zimnym światłem oświetli firmament z lastriko
nagietki żywy ogień nie zdążą rozkwitnąć

strojna w zieleń patronka pól bitewnych i pobojowisk
przysiadła na linii demarkacyjnej między tu i tam
jej zaśnij znaczy wrócisz

puls przestaje pulsować skrzepem się zaskrzepi

* Kult: „Dom wschodzącego słońca”

[eka]

Wiersz jako liryczny głos w dyskusji, poetycki komentarz?
Trudno komentować nie znając inspiracji, zatem tylko reakcje po odczycie: lepkość, zimno, zapowiedź małej (czyjejś prywatnej) apokalipsy za sprawą zielonej patronki pobojowisk.
Czemu zielonej? To ziemia, która pochłania krew i kości? Przeznaczenie? Przewodniczka w na drodze do krainy cieni?
Niepokojący wiersz.
Aliteracja w ostatnim wersie robi wrażenie mechaniczności, metaliczności, odhumanizowania.
Pozdrawiam, Ewo.

[coobus]

Zajrzałem w tekst Kultu. Jest ciekawostką samą w sobie. Nie czuję klimatu, choć pewnie oddany bezbłędnie. Zapewne tematyka więzienna nawiązuje do tematyki legendarnego przeboju Animalsów pod tym samym tytułem, w którym chodziło o dom poprawczy z Nowego Orleanu. Tamten tekst pozostał w pamięci aż do dziś, a to już kilkadziesiąt lat. A jeszcze bardziej wrył się w pamięć głos Erica Burdona. Pojawili się z tym przebojem i w Polsce. I właśnie przez pryzmat tamtego tekstu zerkam w twój wiersz. Szukam dawnych śladów. A spacery po Twoich wierszach, Ewo, to zawsze czysta przyjemność. Teraz też biję brawo

[Ewa Włodek]

Witam, Kochani, i przepraszam, że tak późno odpowiadam Wam, dziękując najpiękniej za wizytę, ale - cóz, te oczy, te oczy...

Niepokojący wiersz.
Aliteracja w ostatnim wersie robi wrażenie mechaniczności, metaliczności, odhumanizowania.

to dobrze, Ewo, że niepokojący - jak problem śmierci, a szczególnie - śmierci w tak szczególnym miejscu, jakim jest więzienie. Tam przeważnie dusze umierają szybciej, niż ciała, chyba, ze ktoś "zabija" ciało, chcąc ocalić duszę? Albo mu się wydaje, że to się uda?
Zabieg z aliteracją - celowy, celowy, a skoro zwróciłaś na niego uwagę - znaczy: sprostałam...

Zajrzałem w tekst Kultu. Jest ciekawostką samą w sobie. Nie czuję klimatu, choć pewnie oddany bezbłędnie. Zapewne tematyka więzienna nawiązuje do tematyki legendarnego przeboju Animalsów pod tym samym tytułem, w którym chodziło o dom poprawczy z Nowego Orleanu.

och, Coob, z tymi Animalsami: oważ Edyta Soerensen napisała kiedyś, że niektóre moje wiersze kojarzą Jej się z "Domem wschodzącego słońca" Animalsów, a mnie podkusiło, żeby na Animalsów "odpowiedzieć" naszym Kultem. W końcu - Kult to całkiem niezły zespół (a ich piosenki do tekstów Staszewskiego-seniora są na prawdę warte posłuchania), zaś tematyka - pokrewna poniekąd: i u Kultu i u Animalsów tematem są subkultury, z którymi tak zwany normalny człowiek (cokolwiek to znaczy) ma do czynienia sporadycznie


Jeszcze raz pięknie Wam dziękuję za obecność i za ciekawe słowa i mnóstwo serdecznego Wam posyłam, z uśmiechami
Ewa

[coobus]

Wracaj do zdrowia, Ewo. Brakuje tu Twoich wierszy, a wiesz, że nie tylko ja na nie czekam

[Hosanna]

jej zaśnij znaczy wrócisz

nie rozumiem

klimat wiersza czuję natomiast tak tak, że coś jest w leczeniu
przestało pulsować i rwać
zakrzepło

ale może powinnam poszukać ad vocem

[Marcin Sztelak]

Klimat niepewności, ba nawet rezygnacji, wyraźnie wyczuwalny niepokój. Bardzo dobry, dość mroczny tekst.

Pozdrawiam.

[Henryk VIII]

Witaj,
tekst jest ponury, naznaczony pieczęcią strachu, wręcz wewnętrznej grozy. Podkreśla to koloryt utwory - bo utwór nie stroni od wyrazistych barw:w tym domu słońce wzejdzie w czerwieni i czerni
zimnym światłem oświetli firmament z lastriko" - symbolika czerwieni i czerni - piekielna. Firmament - symbol zamknięcia - niewykluczone, że w grobie , bo przecież niektóre grobowce wykonuje się właśnie z tego materiału.
Mrocznie, przygnębiająco - ale tak miało jednak być , czyż nie?

h8

[Gajka]

Bardzo smutny, ale piękny wiersz.
...nagietki żywy ogień... oryginalna metafora.

[Ewa Włodek]

Wracaj do zdrowia, Ewo.

Dzięki, Coob, za dobre słowo! Bardzo bym chciała. I może będzie dane moim oczkom zaznać poprawy

jej zaśnij znaczy wrócisz

nie rozumiem

cóż, dla niektórych śmierć nie tyle kończy wszystko, ile - zmienia...

klimat wiersza czuję natomiast tak tak, że coś jest w leczeniu
przestało pulsować i rwać
zakrzepło

skoro tak odbierasz, Hosanno - to jest to wzbogacenie tego, co chciałam przekazać, bo wiersz jest jednakowoż o śmierci (w każdym razie - fizycznej). Ale każdy odbiór Czytelnika jest dobry, bo wnosi coś nowego, innego

Witaj,
tekst jest ponury, naznaczony pieczęcią strachu, wręcz wewnętrznej grozy. Podkreśla to koloryt utwory - bo utwór nie stroni od wyrazistych barw:w tym domu słońce wzejdzie w czerwieni i czerni
zimnym światłem oświetli firmament z lastriko" - symbolika czerwieni i czerni - piekielna. Firmament - symbol zamknięcia - niewykluczone, że w grobie , bo przecież niektóre grobowce wykonuje się właśnie z tego materiału.
Mrocznie, przygnębiająco - ale tak miało jednak być , czyż nie?

ano, tak miało być, poczynając od symboliki czerwieni i czerni, która jest i bogata i wieloznaczna, a w ikonografii także - piekielna, jak Wasza Królewska Mość raczyła zauważyć. Firmament z lastriko - w rzeczy samej płyta grobowa

...nagietki żywy ogień...

ano, nagietki w piosence Kultu mają swoje szczególne miejsce, Gajko


Kochani
najpiękniej Wam dziękuję, że wstąpiliście i zechcieliście się ze mną podzielić Swoimi refleksjami po lekturze. Dziękuję za dobre, mądre słowa.
Pozdrawiam z uśmiechami
Ewa