oneiros

[Lucile]

nie było mnie
kiedy Romeo i Julia
mieli swój happy end
uciekając z Werony

nie było mnie
kiedy roześmiani
schodzili po Scalinata
di Trinita dei Monti

nie było mnie
kiedy z Piazza di Spagna
odpłynęli łódeczką Pietra
Berniniego

nie było mnie
kiedy na świat przychodziły
ich dzieci a Julia żałowała
że wychodziła na balkon w
casa di Giulietta

nie było mnie
kiedy Romeo po raz
pierwszy odwiedził lupanar
na Zatybrzu

obudziłam się
na półce jak każdego poranka
złocistymi brzegami uśmiechały się
dzieła wszystkie
Wiliama Szekspira

[eka]

obudziłam się
na półce jak każdego poranka
złocistymi brzegami uśmiechały się
dzieła

Komu dopisać okolicznik miejsca? Peelka obudziła się na półce, czy z niej uśmiechały się dzieła?
Czy jedno i drugie?

Ładnie poprowadzony, erudycyjny wiersz.
Na duże tak!
Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Dobry wiersz. Tak jakby książki książkom budowały
alternatywne genealogie zakorzeniając się w historii
rozwijały jak drzewa na wszystkie strony
i w ten sposób stawały dopiero kompletne.

[Lucile]

Eko, Alku,

bardzo dziękuję za tak pozytywny odzew, a już bałam się
że zostanę odsądzona od czci i wiary za nieuszanowanie podwalin
najprawdziwszego kamienia węgielnego, szlachetnego wzorca oraz
aksjomatu najpiękniejszej, wzniosłej, niezbrukanej miłości

Lucile pisze:
obudziłam się
na półce jak każdego poranka
złocistymi brzegami uśmiechały się
dzieła

Tak jakby książki książkom budowały
alternatywne genealogie zakorzeniając się w historii
rozwijały jak drzewa na wszystkie strony
i w ten sposób stawały dopiero kompletne.

śnić o tym, że budzisz się na półce z książkami - i to tymi z najwyższej półki - jako jedna z nich, piękne nieprawdaż?

serdeczności ślę
Lucile

[eka]

śnić o tym, że budzisz się na półce z książkami - i to tymi z najwyższej półki - jako jedna z nich, piękne nieprawdaż?

Prawdaż, pod paroma warunkami.

[Lucile]

Prawdaż, pod paroma warunkami.

A jakimi? Jeśli mogę prosić o ujawnienie

Podejrzewam, że jeden znam - będąc książką, chciałabym być traktowana z należnym szacunkiem.
I chyba miałabym problem z tym... przechodzeniem z rąk do rąk, czyli biblioteczna półka odpada
a jaki ma sens książka tylko jednego czytelnika

[eka]

To sobie odpowiedziałaś.
W ramach kontry.
I tak przecież ciągle przechodzimy z rąk do rąk, bytując w świadomości innych. Poza zatwardziałymi eremitami, o których zapomniał świat.
Jeden "czytelnik" to jeden świat.

Mnie chodziło o smutną bezwolność książki, która sama z półki nie zeskoczy i sama się nie otworzy.

[Hosanna]

ale czemu ona śpi gdy wokół tyle dzieł monumentalnych subtelnie pokonujących pokolenia mądrością wyobraźnią uczuciem ?

z drugiej strony spać wśród nich
z nimi

hmm
tez smaczne

[em_]

Świetny pomysł.
Nie przegadałaś, więc czyta się bardzo dobrze.

[Marcin Sztelak]

A ja mam mieszane tym razem odczucia, bo owszem wiersz sprawnie napisany, zaciekawia, szczególnie tym rozwinięciem historii, która inaczej się skończyła. Jednak nie zostawia we mnie śladu, jest za lekki. Albo zwyczajnie nie jestem w nastroju na takie wiersze

Pozdrawiam.