zima zima zimność

[Sokratex]

• • • . * . * . * . * . * . * . * . * .
      
      
      no to ruszamy!
      drgnęły zmrożone wąsy ojca
      wskazując jezioro
      
      śnieg nie padał od godziny
      i białą płaszczyznę brudziły ślady
      pierwszego
      
      pójdziemy za nim
      akurat
      wytnie przerębel
      
      (stary zawsze był leniwy
      nawet brata nie chciało mu się
      nigdy dorobić)
      
      ruszyliśmy
      
      gdzieś
      pośrodku międzyleśnych horyzontów
      ślad urwał się
      
      spoglądaliśmy zdumieni dokoła
      
      jak to?
      dlaczego?
      w jaki sposób?
      
      minuty pytań cisnęły na zewnątrz
      by zamarznąć cicho
      w zdziwionych głowach
      
      ja
      nawet
      nie zdążyłem się dobrze przerazić
      
      po prostu: szedł sobie człowiek
      i zniknął
      gdzieś w połowie drogi
      
      ojciec patrzył i patrzył
      na ten trop urwany
      na biel nieskazitelną wokoło
      
      i drapał się
      drapał
      jakby
      najgłębsze przeczucia chciał wydrapać
      
      potem tylko powiedział:
      
      kurwa!
      jakie to piękne...
      jakie to życie synu
      jest piękne!
      
      
      . * . * . * . * . * . * . * . * .
      
      http://bit.ly/wCMJvY
      
      
      

[meandra]

świetny !

pozdrawiam ciepło

[Sokratex]

świetny !

Cieszę się, bo to jeden z moich eksperymentów z formami i środkami wyrazu

Pozdrawiam.

[stary krab]

Kto wycina przeręble, czasem wpada.
Solitude wpisało się jak requiem dla pierwszego

Świetnie to skomponowałeś. Lubię ten rodzaj poetyki.

Drobna uwaga - w treściwej narracji ten fragment wygląda mi na przegadany:

nawet brata nie chciało mu się
nigdy dorobić

Może w to miejsce:

nawet o brata mi się nie postarał

[Sokratex]

Kto wycina przeręble, czasem wpada.

Ba, gdyby wszystko było takie oczywiste. Przerębel byłby jakimś wytłumaczeniem,
tymczasem jest urwany nagle trop, jakby idący człowiek rozpłynął się w powietrzu.
Właśnie to co niewytłumaczalne, jest najpiękniejsze w naszym przewidywalnym życiu.

Drobna uwaga - w treściwej narracji ten fragment wygląda mi na przegadany:

Dlatego ten fragment jest w nawiasie.
Codzienna potoczystość oddzielona od tego co niezwykłe, unikalne i sprawiające, że takie wspomnienia
są po latach jak święto w morzu szarych dni.

Pozdrawiam.

[stary krab]

O.K. Właśnie ta potoczystość mnie podrażniła.

Co do interpretacji. Mógł go zwierz porwać, albo ufo.

Mam jeszcze inną wersję, (choć zapewne nadinterpretuję). Pierwszy sekretarz się czymś bardzo naraził, wyprowadzili go na manowce i już więcej nie powrócił.

[e_14scie]

Soki

świetne operowanie środkami, nawet te wtręty potoczne, są na miejscu

i

[Sokratex]

Co do interpretacji. Mógł go zwierz porwać, albo ufo.

Ach, ta nasza logiczność... czy chcemy czy nie, zawsze musimy sobie wszystko wytłumaczyć

Dodano -- 15 sty 2012, 12:57 --

Soki

świetne operowanie środkami, nawet te wtręty potoczne, są na miejscu

i

Cieszę się i dziękuję.