sobie na odwyrtkę

[zimny grog]

jeszcze się wyprostuję
niech no tylko
przestanę pisać wierszowate

daj Boże

[eka]

Urocze mimo wszystko.
Może dlatego, że tak lubię dystans przede wszystkim do samego siebie.
Co łatwym osiągnięciem nie jest, zatem gratuluję.

Prawdziwe wiersze prostują i... dokonało się?

[zimny grog]

Urocze mimo wszystko.
Może dlatego, że tak lubię dystans przede wszystkim do samego siebie.
Co łatwym osiągnięciem nie jest, zatem gratuluję.

Prawdziwe wiersze prostują i... dokonało się?

zatem dziękuje

[Marcin Sztelak]

He he, jako domorosły prorok powiem: to się nie uda, za głęboko siedzi pod skóra. Ale nadzieja zawsze ostatnia...
dobry dystans.

Pozdrawiam.

[zimny grog]

He he, jako domorosły prorok powiem: to się nie uda, za głęboko siedzi pod skóra. Ale nadzieja zawsze ostatnia...
dobry dystans.

Pozdrawiam.

może się uda


pozdrawiam.

[Henryk VIII]

Dobre! Jest ironicznie - więc ślicznie. Lepiej jednak dopisz prędziutko małe " nie" , przed daj Boże - poeta bez poezji jest jak gitara bez struny

[Gloinnen]

jeszcze się wyprostuję

Peel ironicznie przyznaje rację tym, którzy uważają fakt pisania wierszy za przejaw jakiegoś "skrzywienia", nieważne jakiej natury. Może chodzić o skrzywienie mentalne, emocjonalne, psychiczne, czy jeszcze inne. Niestety, do dziś istnieją środowiska, w których owo przekonanie pokutuje, i to nie jest jedynie kazus kołtuńskich "strasznych mieszczan", ale dotyczy to również kręgów osób wykształconych uważających się za światłe, od których spodziewać należałoby się otwartości umysłu.

Końcówka wskazuje na jeszcze jeden problem - a mianowicie na kwestię jakości tekstu. Peel dokonuje rozrachunku z własną nieudolnością twórczą. Wprowadza to dodatkowe treści do przesłania, gdyż pointa penalizuje nadmierne przywiązanie do kiepskiego pisania i uprawianie dziedziny, co do której brakuje umiejętności oraz przysłowiowej iskry bożej.

Ciekawa jestem jednak, czy chodzi w ogóle o porzucenie dotychczasowego ogródka? Tytuł pesymistycznie wskazuje że tak, gdyż sugeruje działanie wbrew sobie samemu. Oceniam, że to się raczej nie uda. Pewien rodzaj wrażliwości na świat i jego zjawiska, jak również na słowo i język, jest wrodzony, nawet, jeżeli ktoś stwierdzi, że trzeba to "prostować".

Pozdrawiam,


Glo.

[Ania Ostrowska]

uderza "wierszowate" zamiast "wiersze", i to stawia w innym świetle petycję peela. Wyprostuje się, kiedy zacznie pisać prawdziwe wiersze. Kto wie, może wtedy nawet zadrze głowę ku niebu?
Takie podejście jest mi bliskie, też uważam za nadużycie i czuję się niezręcznie za każdym razem, kiedy mam określić, albo ktoś inny określa, moje próby dumnym mianem wiersza.
Życzę powodzenia

[zimny grog]

Dobre! Jest ironicznie - więc ślicznie. Lepiej jednak dopisz prędziutko małe " nie" , przed daj Boże - poeta bez poezji jest jak gitara bez struny

póki co, (nie) daj Boże

Końcówka wskazuje na jeszcze jeden problem - a mianowicie na kwestię jakości tekstu. Peel dokonuje rozrachunku z własną nieudolnością twórczą. Wprowadza to dodatkowe treści do przesłania, gdyż pointa penalizuje nadmierne przywiązanie do kiepskiego pisania i uprawianie dziedziny, co do której brakuje umiejętności oraz przysłowiowej iskry bożej.

trafiony, zatopiony.

Ciekawa jestem jednak, czy chodzi w ogóle o porzucenie dotychczasowego ogródka? Tytuł pesymistycznie wskazuje że tak, gdyż sugeruje działanie wbrew sobie samemu. Oceniam, że to się raczej nie uda. Pewien rodzaj wrażliwości na świat i jego zjawiska, jak również na słowo i język, jest wrodzony, nawet, jeżeli ktoś stwierdzi, że trzeba to "prostować".

coraz ostrożniej i dłuższe przerwy uprawianiu onego ogródka. pewnie za skutkuje zupełnym nieużytkiem. na dzień dzisiejszy wręczam jeszcze pielęgnowane

Takie podejście jest mi bliskie, też uważam za nadużycie i czuję się niezręcznie za każdym razem, kiedy mam określić, albo ktoś inny określa, moje próby dumnym mianem wiersza.

miło spotkać siostrzaną duszę (hym, bratnią jakoś nie teges) zatem zechciej przyjąć