Pół metra od ściany

[Eärendil]

Siedzimy z Pinkiem w tej zatęchłej spelunie.
On, ze swoją schizą, ja ze swoim rakiem;
czekamy na śmierć z dostawą do domu,
oglądając Ingrid Bergman w Casablance.

Wieczorami słuchamy Very, która
z głośników radia, wyśpiewuje puste
obietnice o ponownych spotkaniach
i białych klifach Dover.

Czasem Pink mówi o ojcu,
zakurzonym mundurze, przymierzanym
nieraz, kiedy nikt nie patrzył.

Słuchając, jak drżącym głosem
wspomina dzieciństwo zrozumiałem,
że jestem tylko "kolejną cegłą w murze"

Wczoraj dostał szału, a ja
skoczyłem z okna łamiąc kręgosłup.


Inspirowane operą rockową pt "The wall" grupy Pink Floyd

[lczerwosz]

Przygnębiające od początku do końca. Ale czego spodziewać się po dychotomii pragnień i możliwości. Samoocena wmówiona przez propagandę w wykonaniu nawet dobrych artystów.

[Eärendil]

Starałem się oddać nastrój dzieła, którym się inspirowałem, fakt - nie jest to wesoła historia.

[Marcin Sztelak]

Mroczne, ale też doskonale oddaje klimat The Wall, zresztą bardzo Pinkowski tekst.

Pozdrawiam.

[Eärendil]

bardzo Pinkowski tekst.

taki był zamysł Dzięki za czas i słówko. Odpozdrawiam.

[Henryk VIII]

No, no. Wprowadzasz znany motyw The wall, Pink Floydów swojego czasu słuchał cały świat, zmierzyć się z takim motywem - bardzo trudno, bo przecież zdawać by się mogło wszyscy już powiedzieli coś na ten temat, mało tego - każdy się identyfikował, a tu się okazuje, iż można jeszcze inaczej - ambitny tekst. Brawo!.

[Gloinnen]

Zaletą tego wiersz jest doskonałe "wstrzelenie się" w klimat. To taki typ tekstu, który przenosi w specyficzne realia, oddaje pewną atmosferę, ale też zaprasza do podróży w określona epokę, w określone miejsca, w określone środowiska społeczne.

Wtedy niezwykłą rolę gra szczegół, dobór rekwizytów, scenografia, konteksty, nawiązania, przywoływane miejsca i osoby. Według mnie - udało Ci się to zrealizować bardzo dobrze. Wiersz naprawdę żyje, zdaje się wiarygodny.

Ciekawe jest również uczynienie ze składających się na otaczający świat elementów - świadków opisywanych doznań, doświadczeń, zdarzeń. Podobają mi się też hipertekstowe smaczki i pewna interdyscyplinarność (odniesienia do kina, muzyki), współtworzące atmosferę i będące jednocześnie przewodnikami po znaczeniach.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ania Ostrowska]

Też lubię tego rodzaju wiersze, zwłaszcza jeśli są napisane w tak staranny i wyważony sposób. Jedyna rzecz, która mi trochę haczy brzmieniowo to formy imiesłowowe w drugiej części - "słuchając" i "łamiąc" zlewa się przy czytaniu na głos. Zdaję sobie sprawę, że przezwyciężenie tego jest trudne, bo zamiana "słuchając" na "kiedy słuchałem" wpuszcza w analogiczną pułapkę końcówek - "em" (zrozumiałem, skoczyłem). Nie mam pomysłu, wspominam o tym jednak, bo chciałabym żeby wiersze które mi się podobają były idealne

[Eärendil]

Witam. Często inspiruję się muzyką i klasyką kina. "The Wall" to liryczny i muzyczny majstersztyk - ponadczasowa poezja uniwersalna, którą można interpretować na wiele sposobów. Jeśli chodzi o sam tekst, to jest jednym z niewielu, z których jestem w miarę zadowolony, ale to chyba zasługa inspiracji Dzięki za Wasze przemyślenia. Pozdrawiam

[AS...]

początek znakomity; o treści i inspiracjach nie będę powtarzał za przedmówcami;
dodam tylko, że wiersz napisany jest bardzo starannie
acz napomknę, że imiesłowy bywają wredne;
pozdrowienia