Kolacja kata

[Henryk VIII]

Schną onuce na piecu. Na stole
paruje, paruje, paruje
kaczka.

Spada gwiazda - nikogo,
kto wypowie życzenie.

Zwyczajny, zimowy wieczór.
Szubienice oprószył śnieg.

[Krzysztof P Nowak]

ciekawa, wyrazista konstrukcja

[Henryk VIII]

Witaj,
dziękuję za komentarz oraz zajrzenie
h8

[tabakiera]

Wiesz, Henryku, ta miniatura kojarzy mi się wegetariańsko.
Kaczka jako ofiara na ołtarzu kata.
W drugiej strofie samotność i brak nadziei na spełnienie życzeń. Nawet na te życzenia.
Ostatnia zwrotka potęguje samotność - zimno i szubienice.

Przyznam szczerze, że ze Smoleńskiem też mi zapachniało, zważywszy na onuce (element ubrania rosyjskich chłopów) i kaczkę. Wiesz, ja mam dziwne skojarzenia.

Spójne motywy, ładne obrazowanie.
Nie przepadam za powtórzeniami, ale tu mają uzasadnienie.

[Henryk VIII]

Dzięki, Tabakiero - jeśli jakiś tekst - a np. Twoje tak mają - prowokuje rozmaite skojarzenia i nie daje się odczytywać li tylko na poziomie literalnym, to wielki plus.
Dziękuję za Twoje skojarzenia

h8

[Ania Ostrowska]

Witaj, traf chciał, że niedawno w cyklu "Sztuka brytyjska na wielkim ekranie" widziałam sztukę "Kaci" - czarną komedię umieszczoną przez krytyków na prestiżowej liście najlepszych spektakli teatralnych 2015 roku.
Twój wiersz w doskonały sposób wpisuje się w klimat tamtej opowieści, jest jakby pigułką, kwintesencją spowszedniałej grozy, która wydaje się nie do oswojenia, a jednak. Przychodzą na myśl też wszelkiej maści reportaże, relacje więźniów, z obozów, z łagrów, ze wszystkich miejsc, gdzie potem śnieg pada jak gdyby nigdy nic, albo piach zasypuje, albo dżungla zarasta.
Bardzo lubię krótkie formy, są wymagające, ale kiedy tak jak w tym wypadku osiągają wysoki poziom, są nie do pobicia. Pozdrawiam

[eka]

Smutny czas kata, samotność, brak siły do własnego życia, marzeń.
Kolacja wigilijna?
Nawiązujesz do kata z epoki Tudorów?

Mocna, wyrazista budowa, świetnie wykorzystane powtórzenia.

[Henryk VIII]

Aniu, dziękuję pięknie za komentarz - Twe skojarzenia są bardzo trafne i sprawiają, że wyłamuje się ten krótki tekst poza epokę Tudorów. Bo przecież jest wszak dokładnie tak, jak napisałaś:" potem śnieg pada jak gdyby nigdy nic, albo piach zasypuje, albo dżungla zarasta"
Eko - tylko i tylko z tego/ mego (h8) czasu wymyka się dymek tej parującej kaczki - wymyka się i wędruje dalszymi epokami, przez jak piszesz "czas kata, samotność, brak siły do własnego życia, marzeń..." - Czasy Tudorów nie były cacane, nasze też nie, tylko w inny sposób...
h8

[anastazja]

Spada gwiazda - nikogo,
kto wypowie życzenie.

i taki zawód potrzebny.



Biedny kat, w wigilijną noc kolację jadł.

Chyba wszystkich uwolniłabym.

[Henryk VIII]

Witaj,
miło Cię widzieć
Piszesz " Biedny kat, w wigilijną noc kolację jadł." - ano... bidulek.
Ale spożywać trzeba, aby mieć siłę do pracy