Fale

[Niedzisiejszy]

Wprowadziłem pewne poprawki, co sądzicie?
Przepraszam za małą aktywność, szkoła na ostatniej prostej najbardziej męczy, i te wszystkie poprawy itp.

[Mchuszmer]

Zagięte w łuk smugi
wapienne, cięciwy pozostałe
po wielkiej wojnie z granitem.

Dla niej - marzenie
utraconej Atlantydy, wycięte
szramą w tafli jeziora.

Coraz bliżej do źródła,
każda kropla płomieniem
ofiarnym czasu pustki.

Pozostało już tylko
muśnięcie, połączono z
siecią, proszę odświeżyć.

II Wersja:

Zagięte w łuk smugi
wapienne, cięciwy pozostałe
po wielkiej wojnie z granitem.

Dla niej - marzenie
utraconej Atlantydy, szrama
wycięta w tafli jeziora.

Coraz bliżej źródła,
elektroniczna dusza z pokorą
wędruję wydeptaną ścieżką.

Pozostało już tylko
muśnięcie, połączono z
siecią, wracasz do świata.

Witaj Niedzisiejszy. Widzę u Ciebie ciekawe pomysły i spory progres techniczny (nawet przerzutnie i ładne brzmienia).
Osobiście skupiłbym się na wersji drugiej, bardziej zrozumiałej. Nie zawiera karkołomnego w zapisie i bardzo patetycznego wersu "ofiarnym czasu pustki", a ostatnia strofa też jest lepsza niż w pierwszej - bo tam mocno skrótowa, nie zaznacza się, a przecież ważna dla przekazu, no i tworzy zbyt nagły kontrast w słownictwie.
Wiesz, ten kontrast między niejasną i dość romantyczną metaforyką początku a współczesnymi motywami dalej może mieć wydźwięk ironiczny, niezależnie od Twojego zamierzenia.

Odrobinę urozmaiciłbym interpunkcję, a tym samym akcent - bo zdania i strofy są budowane bardzo podobnie: każda strofa jest tu jednym zdaniem z przecinkiem. Ostatnią strofę - bo tu pasowałoby chyba zatrzymanie - zapisałbym:
Pozostało już tylko
muśnięcie. Połączono
z siecią, wracasz do świata.
albo
Pozostało już tylko
muśnięcie, połączono
z siecią. Wracasz do świata.
(przeniosłem "z", bo jak dla mnie dziwnie wygląda i brzmi na końcu wersu no i przeszkadza przerzutni).

W przedostatniej strofie chyba miało być "wędruje", bez ogonka w "ę" (elektroniczna dusza z pokorą wędruje).

Czemu tytuł w cudzysłowie (tj zacytowany)?

I jeszcze taki drobiazg, nie chcę Ci narzucać jakichś zwyczajów, każdy ma swój styl i sposób ekspresji, ale ciekaw jestem, czy konieczny jest dla Ciebie kolor przy publikowaniu (niebieski).
Może wyglądać to trochę dziwnie, "świecidełkowato" i odejmować powagi wierszowi (a nie jest to przecież zabawny wierszyk), bić po oczach i sprawiać wrażenie przyciągacza uwagi pośród innych tekstów, podczas gdy treść i wyraz powinny pełnić tę funkcję; ale oczywiście to Twój tekst i Twoja wolność twórcza.

Pozdrawiam :-).

[Niedzisiejszy]

Witam.
Bardzo dziękuję za odpowiedź

Niestety często przepisuje wiersze na telefonie, i łatwo pominąć jakieś drobne błędy, ale zaraz je poprawię.
Ciekawa uwaga co do ostatniej strofy, atak też poprawię, bo w sumie to nawet lepiej brzmi.
Wracając do I wersji, to niestety moja pięta Achillesowa. Jestem bardzo uczuciową osobą, i chce te uczucia przelać w pełni, bardzo szczegółowo, ale niestety okazuje się, że pisząc tak popełniam błędy, i nie idę wcale do przodu w warsztatem, jak i samym poziomem wiersza.

Ten kolor nie jest od tak, bo: młody jestem, by było bardziej kolorowo.
Nie, jak sam nick wskazuje jestem Niedzisiejszy.
Lubię pisać piórem ( gdybym mógł chętnie kupił bym sobie starą maszynę do pisania, i też na niej pisał ), uwielbiam ten kolor, te powolne napełnianie zbiorniczka atramentem, te powolne, dokładne ruchy dłonią.
Nasze czasy pełne są komputeryzacji, tej brzydkiej czcionki, jak i tego czarnego, drukarkowego koloru.
Dlatego moje posty: koloruje na kolor atramentu, i dodaję kursywę, taki: imidż

Pozdrawiam

[Mchuszmer]

Ależ idziesz do przodu, idziesz. Normalne, że wpierw jest zapis na gorąco, potem to odcedzamy i szlifujemy.
Heh, rozumiem, trzeba mieć pomysł na siebie. To taki zamiennik dla np. kaligrafii :-).
Zazdroszczę Ci pisania piórem - od dziecka źle trzymam przybory i brudziłbym sobie paluchy. Ale coś mi się zdaje, że pewnie tak jak i ja nie preferujesz mebli w nowoczesnym sterylnym stylu bezwzględnie gładkich powierzchni ;-).
Pozdrowienia

[Henryk VIII]

Witaj,
bardzo ciekawy pomysł. Wersje są dwie - po prawdzie podobają się mi obydwie - choć każda jest trochę inna. Kiedyś , dość dawno Wirginia Woolf napisała opowiadanie po takim właśnie tytułem - gorzko, o swoich czasach. Teraz Ty piszesz 2 wiersze ( bo są to dwa utwory jak na ten moment) - o tych czasach. Ciekawa klamra myśli dawnej i teraźniejszej
Piszesz:" Dla niej - marzenie
utraconej Atlantydy, wycięte
szramą w tafli jeziora.

Coraz bliżej do źródła,
każda kropla płomieniem
ofiarnym czasu pustki."... - tu sięgnięcie w czas przeszły , tu można przystanąć na dłużej celem refleksji - super!

h8

[Marcin Sztelak]

Zdecydowanie piszesz coraz lepiej. Tak to już jest, najpierw piszemy, potem poprawiamy. Jest jeszcze trochę niedociągnięć, ale wiersz sam w sobie dobry, sprawnie napisany, szczególnie w II wersji. Ostatnia zwrotka z powrotem do świata bardzo dobra.

Pozdrawiam.

[Niedzisiejszy]

Bardzo Wam dziękuję za poświęcony czas i miłe słowa, i przepraszam, że odpowiadam dopiero teraz , wakacje mnie trochę rozleniwiły

Ja raczej uznaję teraz II wersję jako wiersz już ten ostateczny, choć nie powiem pierwsza wersja też mi się podoba.

O opowiadaniu niestety nie słyszałem, ale chętnie przeczytam, bo jak już pewnie wielokrotnie widzieliście też mówię gorzko o naszych czasach, uważam je za okropne.

Jeszcze raz Wam dziękuję za poświęcony czas, i miłe słowa

[AS...]

zajrzałem do Ciebie, ponieważ zaintrygowały mnie Twoje komentarze;
ponieważ w poezji siedzę już parę lat, powiem Ci o pewnym fakcie:
w swojej karierze wierszowego szperacza trafiłem na pięć
niezwykle utalentowanych dziewczyn i... tylko jednego chłopaka;
wszystkie "wyłowione" przeze mnie talenty skończyły marnie
zakopane w ziemi; powody były rożne, ale przeważnie
dzieje się tak dlatego, że czapa polskiej poezji przypomina zamarznięte
jezioro; głową lodu nie przebijesz...
na Ósmym Piętrze są doskonałe warunki do poetyckiego rozwoju,
ale weź pod uwagę, że portal poetycki nie jest szkołą języka polskiego
ani kursem gramatyki; a ta u Ciebie wyraźnie szwankuje;
więc zacznij od nauki o częściach mowy i zdania, bo nawet najlepszy
wiersz nie zabłyśnie, jeśli będzie licho zapisany;
zapewne znasz język angielski (albo inny język obcy),
więc w ramach poetyckich ćwiczeń spróbuj swoich sił w przekładach;
nie musi to być od razu dzieło wybitnego poety: wystarczy tekst
ulubionej piosenki...
pozdrawiam