muzyka duszy...

[bronmus45]

(...) muzyko duszy lat mojej młodości,
co mi pobrzmiewasz we wspomnień klimatach,
wiele mi jeszcze przynosisz radości
i nadal będziesz serce moje łatać.

Ty, co na skrzydłach postrzępionych wiekiem
wnosisz w me serce i oczy łez wiele
pomnij, że jestem jedynie człowiekiem
kreślącym łzami swoje akwarele.

Nadal jednak żyję i dopóki będę,
słuchać zamierzam brzmień Beskidu taktów,
by móc prowadzić tą swoją gawędę;
tu - pośród wrogich - często podłych aktów (...)

[alchemik]

Nostalgiczny wiersz, sięgający do młodzieńczych wspomnień o Beskidach. Może nieco zbyt patetyczny ale uczuciowy.

Druga zwrotka bardzo ładna.
W pierwszej łatanie serca ( no, obejdzie).
wspomnień klimaty - prawie metafora dopełniaczowa z inwersją. Też do przyjęcia w całości wiersza, który ocieka nostalgią i niech tak zostanie, oprócz puenty, czyli ostatniego wersu, w którym peel jest narażony na ataki obcych. Obcych, czyli nie górali.
Przyjmijmy, że w Szczecinku tępią górali za to, że nimi są.
Nie uwierzę.
Podłe, niesprowokowane, nieusprawiedliwione akty rzeczywiście czasem się zdarzają.
Zwykle jednak bywa tak, że nie są podłe, a stanowią jedynie reakcję na agresję.
Czy Ty, aby nie o portalu? Tyle ich w kosmosie. Może na jakimś nie atakują podle?
Ta puenta doczepiona na dokładkę objaśnia twój zamysł, ale psuje wiersz.

Ach, jeszcze jedno. Paskudny błąd gramatyczny. Nię tą, a tę.
tę swoją gawędę

[bronmus45]

źródło: http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/te-czy-ta;2227.html

W starannej polszczyźnie powinniśmy pisać i mówić „Weź tę książkę”. Tradycyjna forma tę bywa jednak zastępowana formą tą. Wynika to stąd, że wśród różnych określeń rzeczownika rodzaju żeńskiego (w naszym wypadku jest to wyraz książka) tylko zaimek ta ma w bierniku końcówkę -ę, podczas gdy inne określenia przyjmują końcówkę -ą: „Weź tę książkę”, ale: „Weź tamtą książkę”, „Weź pierwszą książkę”, „Weź ładną książkę”.
Mówiąc Weź tą książkę, odmieniamy zaimek ta analogicznie do tych określeń. W mowie potocznej jest to dopuszczalne, zwłaszcza w takich, jak podane w pytaniu, potocznych kontekstach: „Połóż tą łyżkę”, „Daj tą skarpetę”.

- ja pozostaję przy swojej wersji, bo jestem - potocznie określając - wierszokletą w odróżnieniu od wybitnych znawców tematu.

[alchemik]

Jesteś, raczej, upośledzony gramatycznie.
Nie dostosowujemy zaimka do określeń przydawkowych.
Mowa potoczna.
Zaimek tamten ma swój urok.
Zgadzam się, że można jej używać w poezji.
Ale nie, ni z gruszki ni z pietruszki, kiedy cały tekst jest na wskroś przesiąknięty echami romantyzmu i płynie poprawnie, oprócz puenty, która jest poprawna w swojej niepoprawności politycznej, a tylko zaimek się nie zgadza.
No, Brontosaurusie, wybacz. Oszczędź sobie wyjaśnień.

[bronmus45]

@alchemik - nie mam najmniejszej ochoty dyskutować z kimś, kto dąży jedynie do sprowokowania mnie.
EOT - jeśli wiesz, co to znaczy...

[alchemik]

Wiem co to znaczy.

Bez odbioru.

[bronmus45]

[Gajka]

strofa I

wers 1- mojej
wers 2 - mi ... + inwersja
wers 3 - mi
wers 4 -moje

strofa II

wers 2 - me ( ?)

strofa III

wers 1 - zaburzona rytmika
wers 2 - inwersja
wers 3- tą swoją gawędę...ech.....

[bronmus45]

- cieszem siem a piszem jak umiem - pasi?

[Gajka]

Każdemu wolno po swojemu, jeśli nie potrafi - dobrze