haiku o gołębiach

[refluks]

Nawalili komentatorzy trzy strony entuzjastycznych wpisów.
Tylko, że to nie jest haiku!
Do gugla i się douczyć!

[skaranie boskie]

Masz rację, refluksie.
To jest utwór haikopodobny.
Zabrakło w nim przynajmniej jednego elementu - odniesienia do pory roku.
Ja jednak wcale nie twierdzę, że to jest haiku, choć nadałem mu tę nazwę w tytule. Na przekór nadałem. Dzięki, że zwróciłeś uwagę.

Leszku, anioły nie srają. Przynajmniej nie na dachy.

Edwardzie, uśmiech przed snem to dobry prognostyk na następny dzień. Uśmiechaj się do woli.
Wszystkich panów zapraszam na do porannej

[Maciek.J]

gdybym miał skrzydła
to też bym nasrał z góry
na takie wiersze

[Gloinnen]

gdybym miał skrzydła
to też bym nasrał z góry
na takie wiersze

Jak widać, przeszkadzają Ci wulgaryzmy jako środek ekspresji literackiej, natomiast nie masz oporu przed ich stosowaniem w komentarzach.
Za powyższy wpis otrzymujesz ostrzeżenie.

Gloinnen

[Fender]

Raz, że to nie jest haiku, a drugi raz to jest kiepskie.

Jednak funkcja moderatora podnosi ocenę do tróji z plusem

[Maciek.J]

gdybym miał skrzydła
to też bym nasrał z góry
na takie wiersze

Jak widać, przeszkadzają Ci wulgaryzmy jako środek ekspresji literackiej, natomiast nie masz oporu przed ich stosowaniem w komentarzach.
Za powyższy wpis otrzymujesz ostrzeżenie.

Gloinnen

A czy komentarz nie może być środkiem ekspresji ?

a tak bardziej serio : czasownik na literę ,, n,, nie oznacza przynajmniej panienki lekkich obyczajów
oraz jej nie obraża, tak jak inne słowo na literę ,,k,,, które tak chętnie jest tu używane.

[Henryk VIII]

Dobre!
I Twój tekst, i zainspirowany Twoim tekst Bartosi! Obydwa w dechę

[Sokratex]

runa jesieni -
na mokrym parapecie
ślad po gołębiu

[Liliana]

nie zazdrość ptakom
tam w górze widzą tylko

osrane dachy

Wybacz tę samowolkę, ale wywołałeś:

nie zazdrość Lilce
że codziennie patrzy na
osrany balkon

i dodałabym jeszcze, że sił już nie ma do sprzątania i cholera ją bierze.

Serdeczności

[Gloinnen]

i dodałabym jeszcze, że sił już nie ma do sprzątania i cholera ją bierze.

Ja zabudowałam i mam święty spokój. Ale każdego lata toczyłam z gruchaczami wojny światowe o balkon. Potrafiły w jeden dzień, gdy byłam w pracy, sklecić gniazdo z patyków i znieść jaja. O innych śladach ich obecności to już nie wspomnę.

Teraz mam na balkonie całkiem przyjemną letnią kawiarenkę.