to przychodzi nocą

[biegnąca po fali]

każe stać w otwartym oknie
wietrzeją sny pachnące deszczem
i krwią
z rozbitych kolan
podnosiłam się mozolnie
podliczając kolejne razy
przygniatały ciężarem imion
których już nie wypowiem

czasem nie może mnie dobudzić
i wtedy wszystko wraca
szare niebo
las rośnie cicho pod przyszłe krzyże
rozpychają się ramionami

znów biegniesz wzdłuż szyn
i mylisz mi pory roku
dni przedwcześnie wygaszają słońca
choć nie chcę przepychasz przez drzwi
kolejne wagony

[alchemik]

Czas, który kolejnymi wagonami rozciąga nas przez monotonię wszelkich zmian.
Zza okna przedziału to pejzaż, który przesuwa się w kierunku odwrotnym do jazdy z prędkością zależną od odległości punktów, na które skierujemy uwagę. Te bliskie w czasie pędzą.
Te odległe pejzaże, obrazy, zdarzenia trwają niemal niezmiennie, choć przesuwają się nieubłaganie.

Pamięć, przemijanie. Śmierć.
Śmierć kogoś bliskiego.
To przychodzi nocą tuż przed snem, kontynuuje się we śnie lub jego przeciwieństwie, bezsenności.
Ta jest najgorsza.

Bardzo ale to bardzo odczułem Twój wiersz. A to świadczy o tym, że jest poezją i wynika z prawdziwych uczuć i emocji.
Poezją i uczuciami, którymi się dzielisz.

Pozdrawiam

Jerzy Edmund

[witka]

Miło , poeciejesz, zasługujesz na miano patronki szkunera.

[Henryk VIII]

WITAJ, wiersz bardzo dobry. Czytam 2-gą zwrotkę i się zastanawiam ( obok treści, która mówi głośno) nad :
- masz "las rośnie cicho pod przyszłe krzyże
rozpychają się ramionami" czy tak ma być, czy " rozpychając" ?
Za utwór
h8

[biegnąca po fali]

Jurku - pięknie dziękuję za ciepłe słowa. Trochę się obawiałam Waszych komentarzy,
bo wydawało mi się, że przekombinowałam... tu i ówdzie.

witka - dziękuję. Miło mi to słyszeć


Henryku - zapisane zgodnie z planem. Dziękuję za poświęcony czas.


Pozdrawiam

[Stella]

Wiersz, do którego dobrze jest wrócić kilkakrotnie. Najlepiej fragmentarycznie i znów całość.
Udaje się dzięki temu wejrzeć za każdym razem nieco głębiej, zajrzeć "pod spód". Uważam to za cenną cechę utworu poetyckiego.
Alchemik w znacznej mierze powiedział już, co należy.
Jakoś tak się dzieje, że właśnie wieczorami, nocą, wychodzą cienie i chwytają za gardło, czy tego chcemy, czy nie.
Udało Ci się ująć temat w ciekawy sposób, który bardzo mi się podoba i przemawia do mojej wrażliwości. Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Pięknie dziękuję - Stello

[Stella]

Bardzo proszę