*** ( Jesienią, gdy ma siły padniętego wołu...)

[Sokratex]

• • *** ( Jesienią, gdy ma siły padniętego wołu...)
    
    Jesienią, gdy ma siły padniętego wołu,
    pił Zdziwok zamartwienia z pomrokiem do społu.
    Bezwiedny, siebie spijał, zachłystał się w trunku
    do momentu, gdzie nie ma już znikąd ratunku.
    Aż sam w sobie przepadłszy - dostrzegał światełko,
    skąd pomrok pełz na czterech, w oddal, byle prędko!
    Odtąd osamotniony w swych zgryzotach Zdziwok
    sączył jeszcze te resztki, co ich już nie było.
    A czego tam nie było? A właśnie - niczego!
    Nawet czarne światełko nie tliło się ledwo...
    - W takie miejsca jesienne, obolałe wsobnie,
    wmartwiał Zdziwok się w siebie przepatrzeć się sobie.
    
    ---
    https://youtu.be/RPTk5poAa1c

Dodano -- 22 lis 2016, 1:01 --

Nawiązanie do prezentowanego już na Ósmym cyklu o Zdziwoku:

http://www.osme-pietro.pl/sokratex-f143 ... t8760.html

[eka]

Leśmianowsko... : )
Całkiem, całkiem. Szczególnie pomrok pełzający na czterech, no właśnie jakich czterech? Kątach?

[Sokratex]

Powiedzmy wymiarach

Dodano -- 23 lis 2016, 17:22 --

http://www.geekweek.pl/aktualnosci/1927 ... rty-wymiar

[eka]

A czego tam nie było?

Wymiarów!
To sobie wyobrazić trudniej.
: )