17.12.2016

[witka]

Jasne poczytam , nie z grzecznośći , ale nie dziś. hej.

[Karma]

[eka]

Wiele Was łączy, to wygryzanie się i zlepianie, Karmo i Witko : )

[Karma]

Samą Cię wiele łączy.

[eka]

Zaszczyt.

Dzięki.

[Karma]

A teraz o tekście

[witka]

Przeczytałem wg klucza składowe oratorium.
Bardzo osobistw więc bez "plotkarstwa".
W wierszach odnalazłem dociekliwość Rilkego.
To tyle, wszystko takie prawdziwe, samouczek samotnośći.

[eka]

Tyle, że do każdego mi teraz
jeszcze bardziej.

Wracam do domu,
zamykam się na siedem spustów
i udaję ścianę.
Dziewczynki pobazgrają mnie czasem,
czy kiedy nauczą się w końcu literek
- podpiszą, jakbym nie istniał gdzieś poza
horyzontem ich rzęs - kochane.
Uśmiechnę się, choć to nie wystarczy.
Roztopię, jak świeca której byłem świadkiem, a która przestała
dawać dym.


Z cyklu: Nieobecność.

Hm.
Nieobecność narasta. Nie do końca rozumiem dwa pierwsze wersy. Do każdego kolejnego dnia grudnia bardziej peel pasuje, przylega?
Zamykanie się w sobie, czy udawanie ściany świadczy jednakże o mocno odczuwanym braku, w którym bohater się pogrąża.
Rozpraszają go dwie dziewczynki, jasna strona bytu, jakże zachłanne w chęci posiadania (zapewne blisko spokrewnione) jego, podmiotu, czasu i przestrzeni.
Nie wyrwą go jednak z stanu odrętwienia, ledwie uśmiech im daruje ze swojego wnętrza, bo dominuje pragnienia rozpuszczenia się, aby nie czuć braku jasnego płomienia.

[Karma]

Ten każdy, to nie grudzień. To każdy.
A ta ściana, to jednak kolorowa. Ten uśmiech, co uważasz za jedyny jest jednak, mimo wszystko - aż uśmiechem.
Dziewczynki, to bratanica i siostrzenica. Jedyne, co mnie jeszcze w miarę ogarnia.

Dzięki Witka, za porównanie do Noblisty.

[tetu]

Cieszę się, że tu także mogę poczytać Jagodę Marcinie:)
Uwielbiam ten cykl.
Te daty, rocznice, ból i ta cholerna pustka z którą tak trudno się uporać, o ile to w ogóle możliwe.

"Uśmiechnę się, choć to nie wystarczy.
Roztopię, jak świeca której byłem świadkiem, a która przestała
dawać dym."

Wzruszasz.

Zastanawiam się czy listopad pominąłeś dlatego, że to miesiąc szczególnej pamięci i zadumy, czy może jest inna przyczyna?