szogun

[P.A.R.]

dla mojego Szamana te wersy...



szogun







ja nadal jestem ciebie już nie ma
choć jeszcze wczoraj fever kolebie
życia i śmierci halny dylemat
nie przysypany grudniowym śniegiem

ja nadal jestem lecz cóż mi z tego
gdy nie zamiatasz ciszy ogonem
a tylko skronie żwawiej się srebrzą
kiedy pot w oczach nie bardzo w porę

ja nadal jestem i kilka rzeczy
których już schować nigdy nie zdołam
niczym milczący w fotelu tetryk
co tylko kroplę można mu dolać

ja nadal jestem przez trochę będę
zanim się w parku znowu spotkamy
nie wystawiając uczuć pod pręgierz
gdy tlą się szybko jak dni dynamit



Łódź.11.12.2016.

[eka]

Wzruszyłam się, mam nadzieję, że z moimi Szamanami spotkam się również.
Najlepsi przyjaciele jakich miałam, bardzo ich brak.

Wspaniały wiersz.

[Leon Gutner]

ja nadal jestem i kilka rzeczy
których już schować nigdy nie zdołam
niczym milczący w fotelu tetryk
co tylko kroplę można mu dolać

Całość a to powyżej genialne .

Z uszanowaniem L.G.