Kieszeń

[Stella]

Dzięki.

Prawda? Ile uczuć się jakoś zmarnowało...

[biegnąca po fali]

Podoba mi się, ale dopiero od czwartej strofy. Początek zbyt wtórny i troszkę banalny.

Pozdrawiam

[Stella]

No wiadomo, standardowo

[biegnąca po fali]

W jakim sensie?

[Mchuszmer]

Witaj :-) Zatrzymało, bo jest wyobraźnia i pomysł (wykorzystanie kieszeni). Nie powiem Ci, że wyjątkowo oryginalny, ale jest sens i wyczuwalna emocja, nie ma ogromu zbędnych rzeczy, raczej dajesz taki impuls do przemyśleń i do rozwijania sobie lirycznej "fabuły", co każdy może zrobić na bazie własnych doświadczeń i inspiracji.
Trudno mi coś nt treści dodać do tego, co napisał Jerzy. Na pewno końcówka jest dla mnie o tyle ujmująca, że odbieram tu akcent na tę dysproporcję, po jednej stornie relacji jedno, coś innego dla tej drugiej.

Czemu natomiast u mnie przy lekturze pojawiła się podobna myśl, jak u Marcina - odnośnie dwuwersu? Bo przynajmniej wers: "nie- lub półświadomie" mocno się odcina, jakby pochodził z innego tekstu i raczej prozatorskiego - dość dosłowne stwierdzenie, tłumaczące treść; pewna myśl, którą można dopiero ubrać w lirykę.
I myślę, "na pierwszy rzut oka" to właściwie dopowiedzenie, odbiera nieco magii i w sumie stanowi to, co czytelnik "ma za zadanie" pomyśleć (no chyba, że tu chodzi jeszcze o rzut oka w sensie - jedno spojrzenie - ?).

Tyle mojego, pozdrowienia Stella :-)

[Stella]

Tak musi zostać. Z drobną poprawką. To ma znaczenie dla mnie.

Dzięki serdeczne!