Bal obłąkańców

[Krzysztof]

Zabliźniam się wyrywam siwe włosy
i każdy dzielę na czworo
próbuję wybielić niezmywalne cienie pod oczami

wodzirej kreśli kółka cyrklem na podłodze
krzyczy boję się samotności
czemu nikt nie tańczy

dziewczyna w popielatej jak mgła sukni
łyka dym z papierosa i pije sok malinowy
nie mogę ci pomóc oczekuję

czerwony sok plami mgłę kółka na podłodze
i dywan w który zawija się kobieta
z opaską na oczach później podpala głowę
wrzeszczy jestem pochodnią światłością świata

czemu mi nikt nie wierzy
raczkuję wsysam kółka sok popiół lęk i samotność
klucze wyrzucam
nie otworzę więcej żadnych drzwi

Krzysztof

[lczerwosz]

Debiut ciekawy. Bo jest karnawał.
Taki tylko drobiazg: 2 x kółka na podłodze, drugi raz nie wiedzieć po co. I narracyjny, beznamiętny styl, jak raport podpierającego ściany lub siedzącej samotnie przy stoliku w absolutnej nudzie. Bo te cienie pod oczami sugerują, że to o kobiecie. Inaczej niż podpisane, bez kursywy, tzn, że to dalszy ciąg wiersza - treści raportu z baliku.
Ale po co PL-ka się podpaliła, nie wiem, czy nawet autor to wie. Obłęd nie wyjaśnia użycia takiego środka poetyckiego.

[biegnąca po fali]

Dla mnie to tylko suchy opis. Zaledwie materiał na wiersz, który jeszcze nie powstał.

[eka]

Bardzo na tak.
Ciekawam następnych odsłon.

[Krzysztof]

Dziękuję wam za komentarze, wiersz jest oparty na faktach, o kobiecie, mojej koleżance która wylądowała w psychiatryku, wszystko co jest w wierszu zdarzyło się naprawdę, włącznie z podpaleniem sobie głowy, pozdr

[Elunia]

Prawdziwy bal obłąkańców. Jest wodzirej, są taneczne kółka. Tylko nikt się nie cieszy, nikt nie tańczy. Każdy czeka i patrzy na kobietę oszołomioną dymem. Będzie teraz tańczyć sama, za zamkniętymi drzwiami.
Dziwny bal.
Ciekawa odsłona. Pozdrawiam

[alchemik]

Ja też twierdzę, że to jest bardziej opis faktów niż wiersz, choć używasz metafor. Zarys, materiał na wiersz.
Należy wydobyć z tego tragicznego, szalonego materiału emocje. Właściwie one już tu są, należy odpowiednio przeformować tekst. Połączyć to, co ma być złączone, inne rozdzielić, przeciwstawić. Wbrew pozorom, dla mnie to jest zbyt statyczne. Rozumiem, że chciałeś przedstawić oderwane obrazy.
W tym przypadku poezja powinna tańczyć i krzyczeć do obłąkanego rytmu.
Tego rytmu, choćby rwanego mi tu brakuje.

[Henryk VIII]

Witaj,
podobnie jak Eka jestem bardzo na tak.
Piękne, plastyczne migawki:" dziewczyna w popielatej jak mgła sukni
łyka dym ..."

Piszesz też :" raczkuję wsysam kółka sok popiół lęk i samotność
klucze wyrzucam
nie otworzę więcej żadnych drzwi " - dobra końcówka!

Jak dla mnie jak najbardziej dobry wiersz!

h8

[Krzysztof]

Eluniu, dziwny bal, bo to bal wariatki
Alchemiku, jak dla mnie ten wiersz już jest ukończony, wszystko jest tu podane na tacy, i wszelakie poprawki tutaj by tylko zaszkodziły temu utworowi
Henryku, skoro nie ma uwag to się nie będę rozpisywał
dzięki za komentarze

[em_]

Witaj,
nie jestem zwolenniczką interpunkcji w wierszach, ale
tu trochę jej brakuje..
Chociaż wystarczyłaby odpowiednia wersyfikacja
Tekst sam w sobie niezły